Wat ik heb gelezen
1. Catherine Nicholson, Lezen en niet lezen van de Faerie Queene . Een prachtig boek, neem de titel letterlijk, en ik hield erg van deze twee zinnen: "Anderen pikken het [Faerie Queene] echter in een impuls op en worden hulpeloos geboeid, aangespoord door een toewijding die tegelijk onhoudbaar en onmogelijk te schudden is. Zoals CS Lewis het uitdrukte: "Ik ontmoet nooit een man die zegt dat hij de Faerie Queene leuk vond." Zou het het meest onderschatte boek van de westerse canon kunnen zijn?
2. Sophocles, Oedipus-trilogie , vertaald door Bryan Doerries. Ik kan de getrouwheid van de weergave in het Engels niet beoordelen, maar het is de meest leesbare vertaling van deze werken die ik ben tegengekomen en ze zijn altijd het herlezen waard.
3. Joanne Limburg, Brieven aan mijn rare zussen: over autisme en feminisme . Een van de beste boeken over autisme, misschien wel het beste boek over vrouwelijke autisten, en het beste boek over intersectionaliteit dat ik heb gelezen (van de weinige, om duidelijk te zijn). Pittig en direct: “Omdat ze graag andere vrouwen wilde ontdekken die in hun tijd verkeerd werden begrepen, schrijft ze een reeks brede brieven aan vier 'rare zussen' uit de geschiedenis, over onderwerpen als autistisch ouderschap, sociaal isolement, feminisme, de beweging voor gehandicaptenrechten en de afschuwelijke straffen die door de eeuwen heen zijn opgelegd aan degenen die niet aan de norm voldoen.”
Het bericht Wat ik heb gelezen verscheen eerst op Marginal REVOLUTION .
