Stilgehouden.nl

Groot verdriet bij medewerkers van De Baak: schapen getroffen door blauwtongvirus

Bron

Groot verdriet bij de medewerkers van kinderboerderij De Baak in Beverwijk. De schapen zijn getroffen door het blauwtongvirus. De beestjes lijden aan koorts, rillingen, blaren in de mond en weigeren te eten, met de dood tot gevolg. “We hebben het eerste schaap al moeten laten inslapen.”

Blauwtong is een virus dat wordt overgedragen door knutten, een soort mugjes. Begin september dook het virus na jaren weer op in Nederland. Hoewel schapen tegen blauwtong kunnen worden ingeënt, blijkt het vaccin momenteel niet effectief te zijn. De huidige variant van het virus is namelijk niet hetzelfde als tijdens de vorige grote uitbraak.

En dat is te zien. Rillerig, met de oren naar beneden en met glazige oogjes liggen de schapen in het hok. Het gaat dierenverzorgster Chantal aan het hart. “Je ziet ze zo erg lijden. Ik heb er net eentje voer en water met een spuitje gegeven en dan loopt het bloed gewoon het bekkie uit, omdat er zoveel blaren zitten.”

Het doet haar pijn en ze wordt emotioneel als ze erover spreekt. “Het zijn wel de beestjes waar je elke dag voor zorgt. We zetten echt alles op alles om ze te helpen.”

Eerste zieke

Begin september gingen de eerste verhalen over het virus rond. “Wij zijn lid van allerlei forums dus hoorden al dat het er was en welke symptomen erbij horen.”

Kortgeleden werd ook De Baak getroffen. “Het eerste schaap werd ziek, had dikke lippen en liep kreupel. Dus ja, één en één is twee. De dierenarts is langs geweest en die was er 99 procent zeker van dat het blauwtong was.”

Beschermen

De dieren beschermen tegen de kleine mug die het virus veroorzaakt is moeilijk, legt Chantal uit. “Sommige schapenhouders proberen hun schapen op dijkjes te houden waar veel wind staat, omdat de muggen daar niet van houden, maar het blijft lastig.”

De Baak heeft in totaal twaalf schapen. De vier zieke schapen houden ze momenteel in de stal om ze meer rust te geven. “Daarnaast geven we ze iedere dag pijnstiller, ontstekingsremmer en een spuitje water en voedsel, zodat ze toch eten. Meer kun je niet doen.”

Dood

De persoonlijke verzorging van de dieren vreet tijd. “Gelukkig zijn we nog een klein bedrijf, want gemiddeld ben ik zo’n drie uur per dag met de zieke schapen bezig.” Desondanks is het eerste schaap gisteren komen te overlijden. “Die ging zo erg achteruit, dat we hem moesten laten inslapen.”

Hoop houden

Het is de eerste keer dat Chantal met de ziekte te maken krijgt en ze hoopt van harte dat het de laatste keer zal zijn. “Deze variant schijnt veel ernstiger te zijn dan bij eerdere uitbraken,” zegt ze geëmotioneerd. “Voor bedrijven waar het virus nog niet is opgedoken, hoop ik oprecht dat het hen bespaard blijft, want dit gun je niemand.”

Het enige waar ze nu op hoopt, is een stevige vrieskou die de muggen uitroeit, maar de weersvoorspellingen lijken niet in die richting te wijzen. Het is nu ongeveer een week geleden dat het eerste schaap ziek werd. “Sommige mensen vertellen dat hun schapen binnen enkele dagen herstelden, maar ik lees ook dat het tot meer dan twee weken kan duren. Ik blijf  hoop houden.”

Gregory de Boer