Stilgehouden.nl

Draagbare sensor verduidelijkt negatieve effecten van dronken worden

Draagbare sensor verduidelijkt negatieve effecten van dronken worden

Bron

Een glas whisky op een toog

Nieuw onderzoek maakt gebruik van draagbare technologie om meer te begrijpen over drinken en de gevolgen ervan.

In een nieuw artikel lieten de onderzoekers zien hoe draagbare sensoren hun begrip kunnen vergroten van wanneer drinken tot negatieve gevolgen zal leiden.

De onderzoekers maten dronkenschap met een enkelbandje dat de alcoholconcentratie kan detecteren aan de hand van onmerkbare hoeveelheden zweet.

"Hoeveel heb je gedronken?" lijkt misschien een simpele vraag, maar is niet altijd even gemakkelijk te beantwoorden. Hoewel er algemene richtlijnen zijn over verantwoord alcoholgebruik, hangt de mate van dronkenschap van een persoon niet alleen af van het aantal drankjes dat hij drinkt, maar ook van het alcoholgehalte van die drankjes en andere factoren.

"Begrijpen hoeveel alcohol je hebt geconsumeerd, is genuanceerd", zegt Michael Russell, assistent-professor biogedragsgezondheid aan Penn State en hoofdauteur van het artikel in Alcoholism: Clinical and Experimental Research.

"Als persoon A bijvoorbeeld een 16-ounce pint ambachtelijk bier drinkt met een alcoholgehalte van 10%, drinkt persoon B een blikje light bier van 12-ounce met een alcoholgehalte van 4%, en persoon C drinkt een grote mixdrank gemaakt met verschillende soorten sterke drank, hoeveel drankjes hebben ze allemaal gedronken? Wat als persoon A 110 pond weegt, persoon B 220 pond en persoon C 185 pond? Verandert het antwoord?

"Door draagbare technologie te gebruiken om alcoholgerelateerde gevolgen te voorspellen – die variëren van auto-ongelukken tot katers en werkverzuim tot aanranding en nog veel meer – kunnen we alcoholgerelateerde gevolgen gaan voorkomen. Ons onderzoek toont aan dat draagbare sensoren kunnen worden gebruikt om mensen te helpen begrijpen wanneer hun drinken riskant wordt.”

Beter dan ademanalyses

Sensoren die de alcoholconcentratie door de huid meten, ook wel transdermale alcoholconcentratiesensoren genoemd, leveren meer gegevens dan periodieke ademanalyseresultaten of zelfgerapporteerde drinkmetingen. Sensoren kunnen het piekintoxicatieniveau van een persoon registreren, de snelheid waarmee iemand bedwelmd raakt en hoeveel alcohol in hun systeem zat en voor hoe lang.

Bovendien zijn transdermale sensoren minder belastend dan andere beschikbare methoden voor het meten van intoxicatie. Ademanalyses en analyses van bloedmonsters vereisen actieve medewerking van de gemeten persoon en kunnen opdringerig zijn. Transdermale sensoren zijn echter passief en onopvallend en vereisen geen input van de drager.

Het alcoholgehalte in het bloed van een persoon kan op de huid worden geschat, omdat 1% van de geconsumeerde alcohol wordt uitgescheiden in het zweet. De concentratie alcohol in zweet is vergelijkbaar met de concentratie in bloed. Dit maakt transdermale sensoren een goed alternatief voor het meten van het alcoholgehalte in het bloed, waarvoor bloed moet worden afgenomen.

Breathalyzers en transdermale sensoren hebben verschillende toepassingen. Alcohol in het zweet wordt langzamer geëlimineerd dan via de adem. De hoeveelheid alcohol in de adem van een persoon is bijna identiek aan het alcoholgehalte in het bloed, hoewel de hoeveelheid alcohol in het zweet op een bepaald moment enigszins achterblijft. Dit betekent dat breathalyzers een nauwkeurigere onmiddellijke meting van iemands dronkenschap geven tijdens een verkeersstop.

Transdermale sensoren bieden daarentegen een meer genuanceerd begrip van iemands hele drinkgebeurtenis. Breathalyzers registreren niet hoeveel een persoon dronk, hoe snel ze dronken en hoe lang alcohol in hun systeem bleef, en transdermale sensoren registreren dat allemaal.

Intoxicatie gevolgen

Deze studie toonde ook een intuïtieve bevinding aan over intoxicatie: wanneer een persoon bedwelmd raakt door op twee verschillende dagen dezelfde hoeveelheid alcohol te consumeren, heeft die persoon meer kans om negatieve gevolgen te ondervinden op de dag dat ze meer dronken werden.

Met andere woorden, als een persoon zes drankjes op vrijdag en zes gelijkwaardige drankjes op zaterdag had, zou hij meer kans hebben om gevolgen te ervaren als zijn piekintoxicatie op een van die dagen hoger zou zijn. Piekintoxicatie kan worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder hoe snel iemand alcohol heeft gedronken en wat hij recentelijk heeft gegeten.

"Alcoholmisbruik veroorzaakt problemen, variërend van de ergernis van een milde kater tot de tragedie van een vroegtijdige dood", zegt Russell. "Dit onderzoek is een stap op weg naar het gebruik van technologie om de schade die alcohol kan veroorzaken te beperken."

Het National Institute on Drug Abuse en de afdeling biobehavioral health van Penn State financierden het werk.

Bron: Penn State

Het bericht Draagbare sensor verduidelijkt negatieve effecten van dronken worden verscheen eerst op Futurity.

Gregory

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen  Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.