De hippocampus weeft herinneringen tot verhalen Een nieuw onderzoek naar hersenafbeeldingen toont aan dat de hippocampus de verteller van de hersenen is en afzonderlijke, verre gebeurtenissen in één verhaal verbindt. "Dingen die in het echte leven gebeuren, hebben niet altijd direct verband met elkaar, maar we kunnen de details van elke gebeurtenis beter onthouden als ze een samenhangend verhaal vormen", zegt Brendan Cohn-Sheehy, een MD/PhD-student aan de Universiteit van Californië, Davis en eerste auteur van het artikel in Current Biology . Cohn-Sheehy en collega's van Professor Charan Ranganath's Dynamic Memory Laboratory van het Centrum voor Neurowetenschappen en psychologie gebruikten functionele MRI om de hippocampus van vrijwilligers in beeld te brengen terwijl ze een reeks korte verhalen leerden en zich herinnerden. De verhalen, speciaal gemaakt voor de studie, bevatten hoofd- en bijpersonages en een evenement. De verhalen waren zo geconstrueerd dat sommige verbonden, tweedelige verhalen vormden en andere niet. De onderzoekers speelden opnames van de verhalen af aan de vrijwilligers in de fMRI-scanner. De volgende dag scanden ze ze opnieuw terwijl de vrijwilligers zich de verhalen in een microfoon herinnerden. De onderzoekers vergeleken de activiteitspatronen in de hippocampus tussen leren en herinneren van de verschillende verhalen. Zoals verwacht zagen ze meer overeenkomst voor het leren van stukjes van een samenhangend verhaal dan voor verhalen die geen verband hielden. De resultaten laten zien dat de coherente herinneringen met elkaar verweven zijn, zegt Cohn-Sheehy. "Als je bij het tweede evenement bent, grijp je terug naar het eerste evenement en neem je een deel ervan op in het nieuwe geheugen", zegt hij. Vervolgens vergeleken ze hippocampale patronen tijdens leren en ophalen. Ze ontdekten dat bij het oproepen van verhalen die een coherent verhaal vormden, de hippocampus meer informatie over de tweede gebeurtenis activeert dan bij het oproepen van niet-verbonden verhalen. "De tweede gebeurtenis is waar de hippocampus een verbonden geheugen vormt", zegt Cohn-Sheehy. Toen de onderzoekers het geheugen van verhalen van de vrijwilligers testten, ontdekten ze dat het vermogen om de hippocampale activiteit van de tweede gebeurtenis terug te brengen, verband hield met de hoeveelheid details die de vrijwilligers zich konden herinneren. Terwijl andere delen van de hersenen betrokken zijn bij het geheugenproces , lijkt de hippocampus stukjes in de tijd samen te brengen en ze te vormen tot verbonden, verhalende herinneringen, zegt Cohn-Sheehy. Het werk maakt deel uit van een nieuw tijdperk in geheugenonderzoek. Traditioneel hebben onderzoekers in de neurowetenschappen de basisprocessen van het geheugen bestudeerd met losgekoppelde stukjes informatie, terwijl psychologie een traditie heeft om te bestuderen hoe het geheugen werkt om gebeurtenissen in de 'echte wereld' vast te leggen en te verbinden. Deze twee kampen beginnen te fuseren, zegt Cohn-Sheehy. "We gebruiken beeldvorming van de hersenen om tot realistische geheugenprocessen te komen", zegt hij. Onderzoek naar geheugenprocessen zou uiteindelijk kunnen leiden tot betere klinische tests voor vroege stadia van geheugenverlies bij veroudering of dementie, of voor het beoordelen van geheugenschade door hersenletsel. Extra co-auteurs van de studie zijn van UC Davis en Washington University in St. Louis. Het werk werd gedeeltelijk gefinancierd door het Amerikaanse Office of Naval Research en het National Institute on Aging. Bron: UC Davis Het bericht De hippocampus weeft herinneringen tot verhalen verscheen eerst op Futurity .
