Adelaars worden geconfronteerd met een andere grote bedreiging in de VS: loodvergiftiging
Amerikaanse zeearenden en steenarenden lopen gevaar door loodvergiftiging, suggereert een nieuwe analyse.
Onderzoekers volgden niveaus van het dodelijke metaal in meer dan 1.000 adelaars uit 38 Amerikaanse staten, en ontdekten dat "onverwacht hoge" percentages vogels van de twee soorten leden aan zowel chronische als recente vergiftiging. Bijna de helft van de adelaars die het team heeft geïnspecteerd, vertoonde tekenen van herhaalde blootstelling aan lood in hun botten, wat aanleiding gaf tot bezorgdheid over de gevolgen voor de populatie kale en steenarend op het hele continent. De bevindingen kunnen toekomstige inspanningen voor het behoud van adelaars informeren, rapporteerden de onderzoekers op 17 februari in Science.
"We weten al geruime tijd dat loodvergiftiging deze soorten trof, vooral omdat we het aantal gevallen hebben zien toenemen in revalidatieomgevingen," Megan Judkins, de volièredirecteur van het Gray Snow Eagle House, een opvangcentrum voor adelaars in Perkins, Oklahoma gerund en geëxploiteerd door de Iowa Tribe of Oklahoma, zei in een e-mail. "Maar door dit soort onderzoek kunnen we dit zien voor wat het is, meer dan alleen een gelokaliseerd probleem."
Zij en haar collega's waren niet betrokken bij de nieuwe studie, maar hebben ook gezien dat het aantal gevallen van loodvergiftiging de afgelopen vijf tot tien jaar drastisch is toegenomen, zei Judkins, die onderzoek doet naar genomica van adelaars aan de Oklahoma State University.
(Links) Röntgenfoto van een Amerikaanse zeearend die loodfragmenten heeft ingeslikt. (Rechts) Röntgenfoto van loodfragmenten in een hertenkarkas dat met een geweer is beschoten. © The Raptor Center, Universiteit van Minnesota/© The Peregrine Fund
Hoewel lood van nature in de aardkorst voorkomt, komt het ook in het milieu terecht door menselijke activiteiten zoals mijnbouw. Adelaars worden vaak blootgesteld aan het metaal door middel van loden kogels, die in honderden stukjes kunnen uiteenvallen wanneer ze een dier raken, zegt Vincent Slabe, een co-auteur van de studie en onderzoek natuurbioloog gevestigd in Montana, die werkt voor de non-profitorganisatie Conservation Science Global Inc. Eenmaal ingenomen, beschadigt lood het zenuwstelsel en de organen van de vogels en kan het leiden tot epileptische aanvallen, extreme zwakte en de dood. Zelfs als een vogel overleeft, kan hij levenslange zicht-, cardiovasculaire en andere gezondheidsproblemen ervaren, zei Judkins.
[Verwante: alles wat je denkt te weten over Amerikaanse zeearenden is verkeerd]
Om erachter te komen hoe breed het probleem is, nam het team contact op met wetenschappers die levende adelaars bestuderen, staats- en federale instanties die reageren op meldingen van dode adelaars, en rehabilitatiefaciliteiten voor dieren in het wild die zieke en gewonde vogels behandelen. Tussen 2010 en 2018 onderzochten de onderzoekers 1.210 arenden, waaronder 620 levende vogels.
De onderzoekers bemonsterden verschillende weefsels, waaronder bloed, botten, lever en veren. Terwijl lood weken tot maanden in het bloed of de lever kan blijven hangen, hoopt het zich gedurende het hele leven van een dier op in bot.
"In principe vertellen al deze gegevens ons hetzelfde verhaal: deze adelaars worden heel vaak blootgesteld aan lood, meer dan we eerder hadden begrepen, en deze blootstelling gebeurt herhaaldelijk in de loop van hun leven", zegt Todd E. Katzner, een onderzoek natuurbioloog bij het US Geological Survey Forest and Rangeland Ecosystem Science Center in Boise, Idaho en een andere studieauteur.
Hij en zijn team maten loodniveaus in de botten van de vogels die wijzen op chronische vergiftiging bij respectievelijk 46 en 47 procent van de overleden steenarenden en Amerikaanse zeearenden. De andere weefsels bevatten bewijs van kortdurende blootstelling aan lood bij 27 tot 33 procent van de Amerikaanse zeearenden en 7 tot 35 procent van de steenarenden. Volwassen vogels van beide soorten hadden hogere botloodconcentraties dan jongere vogels.
De onderzoekers ontdekten ook hogere percentages chronische loodvergiftiging bij Amerikaanse zeearenden uit centrale staten dan die dichter bij de kusten, hoewel de redenen voor dit patroon nog niet duidelijk zijn, zegt Slabe.
Een jonge steenarend (links) en twee volwassen Amerikaanse zeearenden (rechts) voeden zich met een hertenkarkas in Montana. © Estelle Shuttleworth
Over het algemeen stegen de loodconcentraties in het bloed en de levers van beide soorten tijdens de wintermaanden, wanneer de adelaars meestal afhankelijk zijn van aaseter om zichzelf in stand te houden. De vogels smullen zich vaak van darmstapels die door jagers zijn achtergelaten en kunnen samen met het voedzame vlees fragmenten van loden munitie binnenkrijgen.
"De adelaars worden vergiftigd in de tijd van het jaar waarin deze karkassen in overvloed in het landschap aanwezig zijn", zegt Slabe. "Dit besef is geconcludeerd uit meerdere regionale onderzoeken en wordt nu in onze studie geconcludeerd als een bron van blootstelling aan lood bij deze vogels op continentale schaal."
Hij en zijn collega's ontdekten dat 4,9 procent van de dode steenarenden en 25,8 procent van de dode Amerikaanse zeearenden loodconcentraties in hun lever hadden die hoog genoeg waren om op ernstige vergiftiging te wijzen. Op basis van deze cijfers berekende het team dat dodelijke loodvergiftiging de jaarlijkse bevolkingsgroei kan verminderen met 3,8 procent bij Amerikaanse zeearenden en 0,8 procent bij steenarenden. Dat is vooral zorgwekkend nieuws voor steenarenden, wiens populaties stabiel blijven of afnemen, zelfs als Amerikaanse zeearenden in aantal toenemen.
"Over een periode van 20 jaar… zal de populatie met vele duizenden individuen kleiner zijn dan anders het geval zou zijn", zegt Katzner.
Lood kan ook een bedreiging vormen voor adelaarspopulaties op manieren waar de onderzoekers geen rekening mee hebben gehouden, voegt hij eraan toe. Zelfs als loodvergiftiging niet dodelijk is, kan het vogels voldoende verzwakken om te voorkomen dat ze eieren leggen en kuikens grootbrengen.
Koperen kogel (links) versus loden kernkogel (rechts) voor en na de botsing, met uitgebreide fragmentatie van de leiding na de botsing, maar niet van de koperen munitie. Beide rondes zijn 180 grain en afgevuurd uit een .300 Winchester magnum. © Mike McTee
Het team onderzoekt nu of er minder adelaars sterven nadat jagers zijn overgestapt op het gebruik van niet-loden munitie.
"Hoe meer dieren ze oogsten met loodvrije munitie, hoe meer loodvrij voedsel er voor adelaars in het landschap is", zegt Slabe. "Naarmate we meer van deze voedselbron overschakelen naar een schone maaltijd en een gezonde maaltijd voor een adelaar, zouden we dit patroon kunnen zien veranderen [in] een vermindering van de mortaliteit bij Amerikaanse zeearenden en steenarenden door loodvergiftiging op landelijke schaal. ”
Het nieuwe rapport biedt belangrijke informatie voor zowel managementbeslissingen als publieksbereik, zei Judkins.
"Gelukkig kunnen we, door gebruik te maken van niet-loodhoudende munitie, de kans voor deze personen om lood binnen te krijgen gemakkelijk elimineren", zei ze. "Door een sterke, peer-reviewed paper zoals deze in onze educatieve tools op te nemen, maakt het onze verklaring des te sterker."
Het bericht Eagles wordt geconfronteerd met een andere grote bedreiging in de VS: loodvergiftiging verscheen eerst op Popular Science.
