De zomer staat voor de deur, en hoewel Woodz ' "I hate you" niet per se een zomerbop is, doet het me zeker denken aan de voorbije zomers die ik doorbracht met het luisteren naar poppunknummers op mijn iPod. Woodz heeft tot nu toe een behoorlijke muzikale carrière achter de rug, waarbij elk van zijn comebacks verschillende genres en muziekstijlen verkent, wat zijn bereik en veelzijdigheid als artiest nog meer benadrukt. Dit komt niet als een verrassing voor fans van Woodz vóór Produce X 101 , en ook niet voor fans van hem toen hij in de show was. Keer op keer had hij ons veelzijdigheid, bereik en absoluut charisma getoond, en het was zo leuk en opwindend om hem de muziek te zien maken die hij wil maken met al zijn albums.
"I hate you" is het titelnummer van zijn recente album, Colourful Trauma, en het duikt in het poppunk- en poprockgenre. Hoewel pop-punk en pop-rock langzaam hun weg vinden naar de Kpop-scene, neemt Woodz de genres over en geeft ons een draai die doet denken aan de pop-punk-scene in de vroege jaren 2000. Deze koele, nonchalante sfeer is vergelijkbaar met de eerdere werken van Fall Out Boy , Avril Lavigne en We The Kings .
Dit is niet alleen terug te vinden in het nummer zelf, maar ook in de manier waarop de MV wordt geschoten, evenals de stilistische keuzes die in de kostuums worden gemaakt. De MV opent met het geluid van een elektrische gitaar en een shot van de liftdeuren die opengaan om Woodz te onthullen die op de grond zit in een opgeblazen pak. Deze opening doet denken aan MV's uit de vroege jaren 2000, waar we vaak de leadzanger recht in de camera zouden zien kijken.
Het gebruik van snelle opnamen, opnamen vanuit een hoge en lage hoek (ah, teruggooi naar de emo's op MySpace met die top-down opnamen voor elke afzonderlijke foto) dragen ook bij aan de poppunk-vibes van de vroege jaren 2000, waardoor het gevoel van nostalgie verder wordt versterkt voor luisteraars. Het stelt kijkers bovendien in staat om geïnvesteerd en betrokken te blijven bij de MV, en wanneer het wordt gecombineerd met het vrolijke nummer, laat het je meebewegen op het deuntje, er plezier mee hebben zoals Woodz is.
Zelfs de kostuumontwerpen, met name Woodz' geheel zwarte outfit met een bebloede mond waar hij een zwart t-shirt draagt met een witgekleurde nek en manchetten, zijn vergelijkbaar met wat de meeste artiesten en fans van de poppunkscene droegen in de begin jaren 2000. De bandleden van Woodz zijn ook in natura gekleed, met zijn bassist in een puntige mohawk-stijl en visnetten, waardoor de nostalgische factor op volle toeren komt.
Wat de nummers betreft, straalt "I hate you" charisma uit en de essentie van poppunk is inbegrepen: het gebruik van het radiovocale effect op de achtergrond. Het is snel, vrolijk en geeft de hele drie minuten het gevoel van bevrijding. Om de sfeer te volgen die de melodie heeft gecreëerd, zijn de teksten ook hetzelfde, waarbij Woodz zingt over hoe hij zijn partner haat en klaar is om eroverheen te komen. Dit soort wildheid en zorgeloosheid voelt ongelooflijk bevrijdend, maar ook nostalgisch naar het verleden, waar de meeste poppunkgroepen zongen over liefde en uiteenvallen, en nog belangrijker, het overwinnen van de scheidingen.
De nostalgiefactor maakt "I hate you" zeker leuk om naar te kijken en herhaalbaar. Alles wat je zou verwachten van een MV uit de jaren 2000 is in "I hate you" – nou ja, alles behalve het echt goedkope liefdesverhaal waarin de leadzanger het meisje krijgt en met haar wegrent dat elke poppunk-MV in de verleden leek te hebben – maar het versmelt ook met de leuke, heldere en uitgebreide concepten waar Kpop bekend om staat.
In zekere zin bevat "I hate you" de essentie van Woodz zelf: wild, vrij, speels en leuk, met hier en daar een vleugje droefheid. Hoewel "I hate you" gevuld is met positiviteit en geluk, gaat het nummer uiteindelijk over het eindelijk overwinnen van een geliefde. Het bevat het gevoel je verdriet te maskeren met overweldigende positiviteit; de handeling om te zeggen dat je niet meer om iemand geeft, ook al geef je diep van binnen nog steeds om iemand. "I hate you" is blij, bevrijdend, en het is een MV en een nummer waar je naar terug wilt gaan omdat je de vreugde en het charisma voelt die het uitstraalt, maar het bevat ook dat beetje bitterzoet dat iedereen voelt:
Ik haat je, ik heb je niet nodig
Ik zal je vergeten, zonder jou
Vaarwel mijn liefste
Ik kan goed leven zonder jou (no way, ga alsjeblieft niet)
Maar ik hield zo veel van je
Je redt het wel zonder mij
Ik weet dat ik je leuk vind
Ik heb je liefde niet nodig
Woodz' prachtige kunstenaarschap heeft het publiek in staat gesteld om zoveel reizen met hem te maken, en met "I hate you", heeft hij ons teruggeworpen in het begin van de jaren 2000, toen emo-randen en top-down MySpace-hoeken trendy waren. Hij weet opnieuw belangrijke innerlijke gevoelens en emoties vast te leggen in zijn muziek, en zoals altijd kijken we ernaar uit om meer van hem te horen.
(YouTube. Teksten en afbeeldingen via Stone Music Entertainment)
