Stilgehouden.nl

Woodz brengt "Waiting" tot leven met een donkere, boeiende uitvoering

Bron

Inmiddels heeft Woodz zijn claim als allround idool meer dan waar gemaakt – hij kan zingen, rappen, dansen, schrijven en zijn eigen muziek componeren, en hij kan de charme hebben met zijn visuals.

Hoewel de soloartiest en lid van de Koreaans-Chinese jongensgroep UNIQ en de inmiddels opgeheven Produce X 101-groep X1 in de loop van zijn inmiddels bijna zevenjarige muzikale carrière een reeks groeipijnen heeft doorgemaakt, blijft hij volwassen worden en bewijzen dat zijn talent onmiskenbaar is en nooit over het hoofd mag worden gezien.

In zijn nieuwste titelnummer, "Waiting", van zijn derde mini-album, Only Lovers Left, breidt Woodz (ook bekend als Cho Seung-youn ) het allroundimago dat hij al voor zichzelf heeft ontwikkeld, niet verrassend verder uit. Als een op zichzelf staand nummer voelt 'Waiting' aan als Woodz' eigen zelfverwezenlijking, omdat het zijn talent laat zien om te experimenteren met genres en het mengen van wat hij maar wil met zijn nu kenmerkende westers doordrenkte geluid. Ondanks een bedrieglijk vrolijke mix van elektrische, akoestische en basgitaarriffs, is "Waiting" tekstueel krachtig als altijd, en schetst het beeld van een liefde die Woodz tot waanzin heeft gedreven:

Oh, waarom maak je me gek
Waarom doe je me dit aan?
Laat me bloeden yeah
ik ben zo gek
Ik probeer je te wissen, maar je maakt me aan het huilen, huilen, huilen

De MV for "Waiting" tilt dat toch al levendige beeld van Woodz' waanzinnige neigingen naar een hoger niveau, niet alleen dankzij een donkere en mysterieuze verhaallijn en een overvloed aan rauwe, hectische beelden, maar vooral door de hulp van Woodz zelf. Door de hele MV blazen zijn opvallende maar nooit overdreven gezichtsuitdrukkingen en overtuigende acteermomenten een nieuw leven en betekenis in zowel de track als de MV's aangrijpende verhaallijn.

Vanaf het begin van de MV speelt Woodz duidelijk een personage. Hij is het, maar hij is het niet. De MV begint met volledige duisternis, dan het plotseling tikken van een klok, en een langharige Woodz die zijn ogen opent zodra het tikken stopt. De volgende scène flitst "Wachten" in neonrode letters terwijl de camera over een wazige achtergrond van verscheurde foto's draait – vermoedelijk van een meisje, en het onderwerp van zijn liefde-gewende-obsessie-gedraaide-hysterie.

Terwijl de niet-lineaire plotpunten van de MV doorgaan, waaronder Woodz die mysterieuze oproepen negeert en het verrassende beeld onthult van een muur die is geplakt met een vreemde verzameling foto's en memorabilia, grondt zijn acteren het mysterie rond het plot, kijkers naar binnen trekkend met zijn hectische maar verleidelijke gezichtsuitdrukkingen gemaakt om de angst en waanideeën van zijn karakter over te brengen.

Afgezien van Woodz' eigen beangstigende aanwezigheid op het scherm, wordt de betekenis van het nummer versterkt en uitgebreid door hectische, schokkende beelden die de MV in iets van een psychologische thriller veranderen. Scènes worden snel en schokkend geknipt, en weinigen duren zelfs langer dan een enkele seconde. Een groot deel van de MV snijdt heen en weer tussen wat vermoedelijk flashbacks (of waanideeën) zijn voor Woodz, aan de ene kant het opsporen en stalken van de vrouw van wie hij hield, en aan de andere kant zich verstoppen voor misschien diezelfde vrouw, die nu de gangen buiten besluipt waar hij zichzelf opsluit.

Halverwege de MV worden deze beelden meer visceraal, aangezien Woodz' wazige visie, die zijn verdere ineenstorting in hysterie voorstelt, wordt geïllustreerd door meerdere gezichtspunten. Nogmaals, het acteerwerk van Woodz spant hier de kroon, maar dat geldt ook voor de gevarieerde camerahoeken en opnamen, die wazigheid uitbeelden van zowel naar binnen kijkend (Woodz zelf is wazig) als van binnen naar buiten kijkend (Woodz' eigen zicht is wazig, wat we zien alsof vanuit zijn perspectief).

Hetzelfde effect geldt voor alle opnamen die buiten de hoofdverhaallijn van de MV vallen, inclusief scènes van Woodz die in de schijnwerpers staat en de tekst van het lied omspant, die af en toe snelle fragmenten van dubbele of zelfs driedubbele beelden van Woodz zelf bevat.

In de laatste momenten van de MV bereikt het mysterie van de plot een climax wanneer het meisje dat door de gangen dwaalt, voor de deur van Woodz verschijnt, waardoor hij zich in totale angst verbergt terwijl de deurklink rammelt. Net wanneer het lijkt alsof de deur openbarst en het mysterie zal worden opgelost, gaat de MV nog een stap verder in zijn dubbelzinnige verhaallijn en flitst plotseling naar een engelachtig, gloeiend beeld van het meisje, wat erop duidt dat ze al dood is.

Terwijl het refrein angstaanjagend door deze scène gaat, ontdaan van de instrumentatielagen die voorheen "Waiting" zijn bedrieglijk vrolijke gevoel gaven, stijgt de spanning helemaal tot de outro. Wanneer de baan uitvalt, loopt Woodz buiten de camera om zijn appartement uit en de gang in, en er klinkt een verrassend pistoolschot. Wie het schot krijgt – of het nu het meisje is of Woodz zelf – en waarom, wordt overgelaten aan de interpretatie van de kijkers. Dit laatste moment, dat technisch gezien buiten het eigenlijke nummer plaatsvindt, rondt echter zijn sombere en zelfs meer wanhopige betekenis af.

Ondanks dat de MV in totale duisternis eindigt, heeft "Waiting" wel een licht. Het is een bewijs dat Woodz als acteur, zanger, producer, idool, allrounder, artiest – noem maar op – wemelt van onmiskenbaar talent. Hoe boeiend de verhaallijn van "Wachten" op zichzelf ook is, het is moeilijk voor te stellen dat het tot leven komt zonder iemand anders dan Cho Seung-youn op de voorgrond. Het is een teken van hoe ver hij is gekomen, en van de belofte van een nog boeiendere toekomst die zeker nog komt.

(YouTube: [ 1 ]. Teksten via Genius . Afbeeldingen via Yuehua Entertainment.)

Gregory