Wiskundeonderwijs — of niet
Percy Deift, Svetlana Jitomirskaya en Sergiu Klainerman hebben een goed geïnformeerd essay bij Quillette over de staat van het wiskundeonderwijs in de VS en China. Cursief is overal van mij. Ik heb de links niet gekopieerd, maar het artikel staat vol met documentatie.
Het meest interessante deel is de economie en politiek van het wiskundeonderwijs:
Een duidelijk probleem ligt in de manier waarop leraren worden opgeleid. De overgrote meerderheid van de wiskundeleraren in het basis- en voortgezet onderwijs in de Verenigde Staten zijn afgestudeerden van programma's die weinig inhoudelijke wiskunde onderwijzen buiten de zogenaamde wiskundemethodecursussen (die zich richten op onderwerpen als "de complexiteit van diverse, meervoudige vaardigheden begrijpen". klaslokalen"). …
Tegelijkertijd moeten wiskunde-majors – die vooraf uitgerust met inhoudelijke wiskundekennis in de klas kunnen komen – het proces van lerarencertificering doorlopen voordat ze wiskunde kunnen onderwijzen op de meeste openbare scholen, een dure en tijdrovende voorwaarde. De beleidsmatige rechtvaardiging hiervoor is dat alle leraren pedagogische training nodig hebben om effectief te kunnen presteren. Maar voor zover wij weten, wordt deze bewering niet ondersteund door de ervaring van andere geavanceerde landen. Bovendien is er in die Amerikaanse scholen waar certificering niet vereist is, zoals in veel charter- en privéscholen, veel vraag naar wiskunde-majors en PhD's, en is de kwaliteit van het wiskundeonderwijs dat ze bieden vaak superieur. …
Een nog groter probleem is volgens ons dat de onderwijsinstelling de inhoud die op onze scholen wordt onderwezen bijna volledig op slot heeft, met weinig inbreng van de universitaire wiskundegemeenschap. Dit ongebruikelijke kenmerk van de Amerikaanse beleidsvorming heeft geleid tot een constante stroom van onverstandige en afgezwakte "hervormingen",…
deze geweldige AI-demo (Marginal Revolution) op dat twee van de drie immigranten lijken te zijn die een wiskundeopleiding buiten de VS hebben gevolgd.
Een klein meningsverschil:
Een reden hiervoor is het werk van wetenschappers zoals Shing-Tung Yau, een prominente wiskundige van Harvard die decennialang heeft bijgedragen aan de opbouw van onderzoekswiskunde in China. Een belangrijk kenmerk van de selectieve en consequente niet-gegradueerde competities die hij de afgelopen 10 jaar heeft ontwikkeld, is dat studenten worden aangemoedigd om hun studie precies te richten op de inhoud die ze als onderzoekswiskundigen nodig hebben. Een hoge plaatsing in deze competities garandeert een student vrijwel een plek op een top graduate school en het programma helpt daarmee om getalenteerde mensen systematisch voor wiskunde aan te trekken.
Meer recentelijk heeft een andere groep prominente wiskundigen (waaronder sommigen gevestigd in de Verenigde Staten), met de hulp van het technologieconglomeraat Alibaba en de China Association for Science and Technology, een wereldwijde wiskundewedstrijd voor niet-gegradueerden met vergelijkbare kenmerken in het leven geroepen. Middelbare scholieren die uitblinken in de jaarlijkse wiskundeolympiades worden ook versneld naar de beste universitaire programma's.
Iedereen praat graag over zijn eigen boek en pleit voor 'wees zoals ik'. Ik hou van toegepaste wiskunde, en ik haat pure wiskunde. Ik was er niet goed in. Ik moet dingen zien, geen stellingen bewijzen. Ik leer dingen van een eenvoudig voorbeeld tot een meer algemeen voorbeeld en tot slot tot een stelling die een volledige reeks voorbeelden omvat. Ik hield van natuurkunde en haatte de wiskunde olympiade vragen. Ik heb een hekel aan getaltheorie.
De vaardigheden van een onderzoekswiskundige zijn niet de vaardigheden die 99% van de stemgebruikers nodig hebben! We moeten toegepaste wiskunde demystificeren, de race om stellingen in elegante algemeenheid te bewijzen. Dat is een geweldige vaardigheid voor degenen die het hebben, maar niet nodig en ook niet voldoende (!) om een generatie stamgebruikers te produceren. Inderdaad, ik denk dat het wiskundeonderwijs veel te snel in de war raakt door te proberen mensen te leren 'onderzoekswiskundigen' te zijn en dat talent uit te roeien, in plaats van mensen te leren competente wiskundegebruikers te zijn (zoals ik).
