Stilgehouden.nl

WiFi-techniek maakt gebruik van friemelen om een zittende menigte te tellen

WiFi-techniek maakt gebruik van friemelen om een zittende menigte te tellen

Bron

silhouetscène van persoon die op het podium spreekt voor zittende menigte

Een nieuwe methode telt de mensen in een stilstaande, zittende menigte met wifi-signalen en zonder dat elke persoon een apparaat vasthoudt. De sleutel is friemelen.

De techniek, die ook door muren heen telt , heeft alleen een draadloze zender en ontvanger nodig buiten het interessegebied waar de menigte zit. Het heeft een verscheidenheid aan toepassingen, waaronder slim energiebeheer, het beheersen van de menigte tijdens een pandemie, bedrijfsplanning en beveiliging.

"Onze voorgestelde aanpak maakt het mogelijk om het aantal zittende mensen in een gebied van buitenaf te schatten", zegt Yasamin Mostofi, een professor in elektrische en computertechniek aan de Universiteit van Californië, Santa Barbara. "Deze aanpak gebruikt alleen de ontvangen vermogensmetingen van één wifi-link, is niet afhankelijk van mensen om een apparaat te dragen en werkt door muren heen."

De voorgestelde methodologie en experimentele resultaten verschijnen in de recente 19e ACM International Conference on Mobile Systems, Applications, and Services (MobiSys).

Friemelen in de menigte

In de experimenten van het team bevinden één wifi-zender en één wifi-ontvanger (beide kant-en-klaar) zich in een ruimte waar een aantal mensen zit. De zender zendt een draadloos signaal uit waarvan het ontvangen vermogen wordt gemeten door de ontvanger. Door alleen dergelijke metingen van het ontvangen signaalvermogen te gebruiken, schat de ontvanger hoeveel mensen aanwezig zijn – een schatting die nauw aansluit bij het werkelijke aantal.

Deze innovatie bouwt voort op eerder werk in het Mostofi Lab, dat sinds 2009 pionierswerk verricht op het gebied van waarneming met alledaagse radiofrequentiesignalen zoals wifi. In hun paper uit 2018 bleek bijvoorbeeld hoe wifi een menigte mobiele mensen kan tellen. Mensen moesten zich echter verplaatsen om geteld te worden.

"Het tellen van een stilstaande zittende menigte is een behoorlijk uitdagend probleem vanwege het ontbreken van grote lichaamsbeweging", zegt Mostofi.

"Terwijl de mensen in de menigte stationair zijn, dwz zonder grote lichaamsbewegingen behalve ademen, blijven ze niet voor een lange tijd stil en maken ze vaak kleine natuurlijke lichaamsbewegingen ter plaatse, friemelen genoemd", legt Mostofi uit. "Ze kunnen bijvoorbeeld hun zitpositie aanpassen, hun benen kruisen, hun telefoons controleren, zich uitrekken of hoesten."

De onderzoekers hebben voorgesteld dat de totale collectieve natuurlijke friemelende en in-place bewegingen van een zittende menigte cruciale informatie bevatten over het aantal mensen, en hebben voor het eerst laten zien hoe de verzamelde friemels kunnen worden geëxtraheerd en het totale aantal mensen kunnen worden geteld op basis van op hen.

“Beschouw de Crowd Fidgeting Periods (CFP’s), die we definiëren als de tijdsduur waarin ten minste één persoon in het wifi-gebied friemelt, evenals de Crowd Silent Periods (CSP’s), die we definiëren als de tijdsduren waarin geen van de mensen friemelt. Deze perioden zijn eenvoudig te extraheren uit de ontvangen wifi-signalen”, zegt Belal Korany, de belangrijkste promovendus die bij het project betrokken is. “Intuïtief gesproken, hoe groter het aantal mensen, hoe groter de kans dat CFP's langer zijn en de CSP's korter. Deze perioden bevatten dus impliciet informatie over het totale aantal personen.”

De onderzoekers ontwikkelden vervolgens een nieuw wiskundig model dat het collectieve friemelende gedrag van een stilstaande menigte, dat wil zeggen de CFP's en CSP's, statistisch beschrijft en expliciet relateert aan het totale aantal zittende mensen.

De technologie testen

Bij het ontwikkelen van hun wiskundige formulering onthullen ze eerst hoe dit probleem lijkt op een tientallen jaren oud probleem van de wachtrijtheorie, een schijnbaar niet-gerelateerd probleem uit een heel ander veld. "Wachtrijtheorie is een tak van de wiskunde die wachtrijen bestudeert in systemen waarbij klanten arriveren, die een service nodig hebben van een entiteit die een aantal servers omvat", zegt Mostofi.

Vervolgens laten ze zien hoe de CSP's lijken op de tijden dat er geen klant in een wachtrij staat met oneindig veel servers, terwijl de CFP's lijken op de tijden dat ten minste één klant in zo'n wachtrij wordt bediend. Hierdoor kunnen ze wiskundige hulpmiddelen uit de wachtrijtheorie lenen om een volledig nieuwe techniek te ontwikkelen voor het tellen van het totale aantal stilstaande mensen.

"We hebben deze technologie uitgebreid getest op verschillende locaties en met verschillende aantallen mensen in verschillende zitconfiguraties", zegt Korany. Het lab heeft hun nieuwe technologie getest met 47 experimenten in vier verschillende omgevingen (inclusief doorlopende opstellingen), waarin tot en met 10 mensen zitten en zich normaal gedragen, terwijl een paar wifi-transceivers wifi-metingen doen. Hun experimenten belichamen verschillende gelegenheden, zoals het bijwonen van een lezing/presentatie, het kijken van een film of het lezen in een bibliotheek.

Hun evaluatieresultaten laten een zeer hoge telnauwkeurigheid zien, waarbij het geschatte aantal mensen nul of één persoon afwijkt van het werkelijke aantal mensen 96,3% van de tijd in niet-door-muur-omgevingen, en 90% van de tijd in door- muur instellingen. Over het algemeen laten hun resultaten het potentieel zien van deze nieuwe technologie voor het tellen van menigten in realistische scenario's, zoals voor het beperken van het totale aantal mensen in een menigte tijdens een pandemie.

Bron: UC Santa Barbara

De post WiFi-techniek die gebruik maakt van friemelen om een zittende menigte te tellen, verscheen eerst op Futurity .

Julia Schoen

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen  Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.