Wie ben ik?: Zelfidentiteit, spiegels en K-pop
Wie ben ik? – dat is een van de eenvoudigste maar meest complexe vragen van het leven. Als mensen is het niet meer dan normaal dat we op een nooit eindigende reis zijn om erachter te komen wie we zijn. Hetzelfde geldt voor K-popidolen. Hoewel ze door velen zeer worden verafgood, zijn ook zij net als wij.
Op het eerste gezicht is K-pop het meest bekend om zijn preppy, heldere en verslavende oorwormen. Het wordt zelden geassocieerd met abstracte kwesties zoals zelfidentiteit. In feite lijken K-pop en zelfidentiteit gewoon lijnen die elkaar nooit zullen ontmoeten. Maar voor deze groep tieners en jongvolwassenen die zichzelf in deze wereld proberen te vinden, kruisen de lijnen van K-pop en zelfidentiteit elkaar vaker dan we denken. Als een universele vraag kunnen velen er nooit perfect hun hoofd omheen wikkelen. Om zelfs maar te kunnen antwoorden "Wie ben ik?" impliceert een groot zelfgevoel, vaak bijna vergelijkbaar met het verkrijgen van de sleutel tot het leven.
Door de jaren heen is er nooit een tekort aan liefdesliedjes geweest. Liefde is een altijd groen thema in muziek en kunst. Jonge liefde, eeuwige liefde, onbeantwoorde liefde, obsessieve liefde. Noem maar op, er is vast een liedje over. Maar de laatste jaren zoekt K-pop troost in het openlijk graven in meer introspectieve kwesties zoals zelfidentiteit. Als zaken die niet in een vacuüm bestaan, raakt K-pop ook soortgelijke onderwerpen als identiteitscrisis, zelfacceptatie en zelfreflectie. Ten eerste betekent het 'zelf' in 'zelfidentiteit' naar binnen kijken, waardoor liedjes over zelfidentiteit een autobiografische kwaliteit krijgen. Het is rauw, persoonlijk, herkenbaar en kwetsbaar, in tegenstelling tot het steriele beeld dat van idolen wordt verwacht.
Een belangrijk onderdeel van zelfidentiteit is zelfreflectie. En in K-pop wordt zelfidentiteit vaak visueel gepresenteerd door het gebruik van spiegels. Spiegels zijn een hulpmiddel voor zelfreflectie, waarmee we aspecten van onszelf kunnen erkennen die anders verborgen zouden blijven. Tijdens ons leven zullen we onze gezichten nooit zien en hoe we op anderen lijken, zal alleen bekend worden door reflecties en foto's.
Ik denk meteen aan BTS als ik denk aan zelfidentiteit in K-pop. Hoewel dit onderwerp niet nieuw is, heeft BTS het gebruik ervan als concept gepopulariseerd. Vooral RM voert dit perfect uit in “Persona”. Door Murray Stein 's Map of the Soul – Persona: Our Many Face te lenen, verkent RM (een afkorting van "real me") de vele facetten van zijn zelfidentiteit om de echte hem te vinden. Dit aspect komt het meest naar voren in het laatste couplet van de MV met de vele metalen exemplaren van RM, allemaal gekleed in een vergelijkbaar knap pak als hij. In deze scène erkent hij specifiek de veelheid aan gezichten (of persona's) die hij zowel in het openbaar, privé als voor zichzelf opdoet:
De 'ik' die ik wil dat ik ben
De 'ik' die mensen willen dat ik ben
De 'ik' waar je van houdt
En de 'ik' die ik creëer
De 'ik' die lacht
De ik die soms in tranen is
Hoewel RM geen stevig zelfgevoel heeft, is hij zelfbewust genoeg om zichzelf "opnieuw" de eeuwenoude vraag te stellen van "Wie ben ik in godsnaam?". Natuurlijk is het niet alleen RM die in de war is over zijn identiteit. Als rationele wezens die het grootste deel van onze tijd in ons hoofd doorbrengen, gedragen we ons wisselend in verschillende situaties. En dat zelf kan verwarrend zijn.
Dus ik vraag het nog een keer ja
Wie ben ik in godsnaam?
Vertel me al je namen schat
Wil je dood gaan?
O, wil je gaan?
Wil je vliegen?
Waar is je ziel? Waar is je droom?
Denk je dat je leeft?
Een buitengewoon goed doordacht vers in "Persona" is wanneer RM tegen zichzelf spreekt in de derde persoon. Deze act bootst het praten met zichzelf in de spiegel na, zoals RM ook wordt gezien in een kamer met echte spiegels. In de MV verschijnt alleen RM. Er zijn geen achtergronddansers, geen sporen van de andere leden, verder niets.
In plaats daarvan hebben we een leger van metalen RM's, een enorme RM en natuurlijk de echte RM. Op een gegeven moment, zelfs zonder spiegel, rapt RM op een gigantische replica van zichzelf. Hier spreekt RM zijn andere persona's objectief aan, van een afstand, voor de verbetering van zichzelf. Evenzo laat zijn snelle verschuiving in persona's zien hoe onbewust we zijn van deze verandering. En de enige manier om het aan te pakken is net zoals RM dat doet, namelijk door je persona's te confronteren door middel van zelfpraat.
Lieve mezelf
Je mag nooit je temperatuur verliezen
Want je hoeft niet warm of koud te zijn
Evenzo krijgt Day6 een vergelijkbare functie in "For Me". Over een bepaalde "jij" gesproken, het nummer is aanvankelijk ongrijpbaar, alsof het met iemand anders praat. Maar met het noemen van een spiegel realiseren luisteraars zich al snel dat Day6 tegen zichzelf praat in een poging om het zelf te begrijpen. Zoals Young K onthult in een interview : “'Wie ben jij? Ik wil je leren kennen.' Maar eigenlijk is het voor de persoon die in de spiegel staat. Vanaf nu ga ik je leren kennen. Ik ga harder mijn best doen om dichter bij je te zijn, ook al ben ik al langer naast je dan wie dan ook in dit leven”. Het is bijna alsof Dag 6 tot twee verschillende mensen spreekt door het lichamelijke zelf en het weerspiegelde zelf los te maken.
ik wil je leren kennen
Niet iemand anders dan jij
Gevangen in de spiegel
Mijn gezicht staat op het punt om te huilen
In hun interview legt Day6 ook uit dat ze geloven dat "om een gezonde relatie met iemand anders te beginnen, we het gevoel hebben dat we eerst moeten weten wie je bent". Nogmaals, introspectie en zelfidentiteit zijn hier de sleutelwoorden. Day6 verbindt op een slimme manier zelfidentiteit en eigenliefde door de onbekendheid naar voren te brengen die je kunt ervaren als je in de spiegel kijkt.
De "jij" die in de spiegel wordt weerspiegeld, is uitgeput en maakt zich zorgen over de fysieke persoon die naar hem kijkt. Het lijkt alsof de persona zichzelf niet meer herkent met hoeveel hij zichzelf door de jaren heen heeft verwaarloosd. Hoe deprimerend dat ook klinkt, tegelijkertijd stuurt 'For Me' een hartverwarmende herinnering dat we onszelf moeten behandelen zoals we een goede vriend zouden behandelen.
Ik wil je bedanken
Niet bezwijken van uitputting
Trek me samen met mij omhoog
Om het netjes af te ronden, zijn de meest memorabele regels in "For Me" deze twee regels die eigenliefde op de juiste manier inkapselen. Sungjin zingt eerst over hoe hij van je gaat houden, zoals in zijn spiegelbeeld, symbolisch voor zijn uiterlijke zelf en wat hij aan de wereld laat zien.
Hoewel hij zich identificeert met dat beeld, is het tot op zekere hoogte een vals zelf (hoewel er niets mis mee is). In de volgende regel realiseert hij zich bewust dat hij vanaf nu van de echte hem moet gaan houden en niet van zijn spiegelbeeld. Het belangrijkste is dat het kritische gebruik van 'ik bedoel' dient als een bewuste correctie van Sungjins vroegere onbewuste gedachten om van iemand anders te houden dan van zichzelf. De kracht van deze twee woorden onthult de ware omvang van hun zelfacceptatie.
Ik zal van je gaan houden
Ik bedoel, ik zal nu van me houden
Door zelfidentiteit te koppelen aan K-pop's meest geliefde onderwerp, liefde, tonen BTS' " Fake Love " en The Boyz's "Salty" de wisselwerking tussen te veel in beslag genomen zijn door liefde en het verlies van zelfidentiteit. In "Fake Love", simpel gezegd, heeft het ervaren van oprechte liefde hen vernietigd omdat ze alles hebben gegeven aan hun nu ex-geliefde. De wereld lijkt ineens zo somber nu de liefde waarvan ze ooit dachten dat die echt was, in feite niet zo is. Hoezeer hun minnaar hen ook onwaar is geweest, ze beseffen dat ze ook onwaar zijn geweest tegenover zichzelf. Op hun beurt verliezen ze zichzelf in deze nu hopeloze wereld van bedrog.
In combinatie met J-hope en Jimin 's deel van de choreografie (waar Jimin de reflectie van J-hope is), vraagt J-hope zichzelf in de derde persoon af: "Probeer eens in de spiegel te brabbelen, wie ben jij in godsnaam?".
Na een vreselijke breuk is hij plotseling zijn zelfgevoel kwijt. Het is duidelijk dat J-hop van streek is. En brabbelen heeft natuurlijk geen zin. Maar wat 'babypraat' lijkt te zijn, is verre van dat. J-hope brabbelt om zijn onderdrukte emoties los te laten, een teken van catharsis als gevolg van wat lijkt op een emotioneel trauma. Hij brabbelt ook omdat hij geen vertrouwen heeft, zelfs als hij tegen zichzelf praat. De handeling van in de spiegel kijken en tegen zichzelf praten wijst op zijn gebrek aan zelfbewustzijn van het kanaliseren van al zijn energie naar zijn ex-geliefde. Maar door dit te doen, realiseert hij zich langzaamaan zijn ware identiteit voorbij de titel van 'minnaar'.
Ik wil een goede man zijn, alleen voor jou
Ik gaf de wereld, alleen voor jou
Ik heb alles veranderd, alleen voor jou
Maar ik ken mij niet, wie ben jij?
Het bos alleen voor ons, je was er niet
De route die ik nam, ben ik vergeten
Ik werd zelfs behoorlijk onzeker over wie ik was
Probeer in de spiegel te brabbelen, wie ben jij in godsnaam?
The Boyz's "Salty" weergalmt een soortgelijk verhaal. De Boyz worstelen met het vinden van zichzelf na het ervaren van meer zoute dan zoete momenten in hun relatie. De bitterzoete momenten (of liever, zoutzoete momenten) laten een slechte smaak in hun mond achter als ze zich bewust worden van de waarschuwingssignalen. Voorheen verblind door deze rode vlaggen, geeft het praten tegen zichzelf in de spiegel hen duidelijkheid. Daarbij bekennen ze later dat ze het jammer vinden dat de relatie ten einde loopt en maken ze er een einde aan.
Evenzo begint "Salty" op een sombere toon, maar neemt langzaam toe om vrolijker te worden. Net als “Fake Love” spiegelen Juyeon en Younghoon ook elkaars bewegingen als onderdeel van de choreografie. Bovendien, terwijl de relatie nog moet eindigen, beeldt Younghoon zich al in "alsof [liefde] mijn handen al had verlaten". Hoewel hij fysiek in het heden is, verleent zijn simpele blik op de spiegel de spiegel zijn introspectieve en visionaire kwaliteit.
Wie ben ik?
Ik probeer tegen mezelf te praten in de spiegel
Alsof het mijn handen al had verlaten
Doen of sterven
Waarschuwingsbord dat mijn hart doordringt als een doorn
De voortdurende herhaling van zelfidentiteit in K-pop bewijst dat idolen op weg zijn om hun kwetsbare kanten aan ons te laten zien. Zelf geproduceerd of niet, ze leggen het allemaal bloot in hun waarheidsgetrouwe liedjes over het zelf. Nummers die te maken hebben met zelfidentiteit geven fans een kijkje in hun innerlijke strijd achter de glitter en glamour. Of het nu gaat om het ontdekken van het zelf of het herontdekken van het zelf: "Wie ben ik?" zal altijd een existentiële vraag blijven, zowel in de echte wereld als in K-pop.
( Billboard . YouTube [ 1 ][ 2 ]. Afbeeldingen via Cre.ker Entertainment, HYBE Entertainment, JYP Entertainment. Teksten via Genius , Genius , lyricskpop , Lyrics Translate .)
