Wat beperkte bedrijfsinvesteringen in digitale technologieën tijdens de pandemie?
Door Leonardo Iacovone, Natasha Kapil, Lukasz Marek Marc, Giovanna Marcolongo, Ilias Skamnelos, Gallina A. Vincelette
Terwijl bedrijven tijdens COVID-19 de adoptie van digitale technologieën versnelden, kan deze adoptie via verschillende wegen verlopen: uitbreiding van digitale platforms of investeringen in nieuwe digitale technologieën. In deze blog analyseren we of er specifieke belemmeringen zijn die sommige van deze trajecten beperken, en met name welke belemmeringen de investeringen van bedrijven in nieuwe digitale technologieën als reactie op de pandemie kunnen beperken. Hadden ze geen besef van de mogelijke voordelen van digitalisering? Ontbrak het hun complementaire managementcapaciteiten om digitale technologieën te exploiteren? Waren ze beperkt in hun toegang tot financiering? Heeft de onzekerheid van toekomstige scenario's hun risicoperceptie vergroot? In het bijzonder onderzoeken we hoe toegang tot financiering belangrijk is voor investeringen in digitalisering door kleine en middelgrote bedrijven en hoe hoge schulden investeringen kunnen verlagen in aanwezigheid van grote onzekerheid. Wanneer de vooruitzichten onzeker worden, is overheidssteun essentieel om de zorgen over de toekomst van het bedrijfsleven weg te nemen, de vraag op peil te houden en de volatiliteit te verminderen. Dergelijke interventies kunnen van cruciaal belang zijn om een productiviteitsgedreven herstel te ondersteunen dat is gebaseerd op de effectieve acceptatie van digitale technologieën.
Toegang tot financiering is cruciaal voor investeringen van bedrijven in digitale technologie
In onze vorige blog lieten we zien dat bedrijven tijdens de pandemie overgingen op digitaal, maar deze uitbreiding van digitale technologie kan via alternatieve wegen. Bedrijven kunnen ofwel het gebruik van informatiecommunicatietechnologieën (ICT) die ze al bezitten uitbreiden en het gebruik van platforms uitbreiden of investeren in nieuwe technologieën. Deze twee alternatieven verschillen in hun potentiële impact op de productiviteit, maar ook in termen van vaste kosten en financieringsbehoeften. Nieuwe investeringen vereisen dat bedrijven aanzienlijke vaste kosten maken, terwijl uitbreiding van het gebruik van gebruikte technologie of het gebruik van digitale platforms beperkte investeringen vereist. In de drie geanalyseerde Europese landen (Roemenië, Polen en Bulgarije) stellen we vast dat investeringen in nieuwe digitale technologieën veel minder gebruikelijk zijn dan uitbreiding van het gebruik van digitale platforms, en dit patroon wordt aangedreven door de keuzes van kleinere bedrijven. Hoewel kleinere bedrijven het gebruik van gebruikte digitale technologieën en digitale platforms kunnen uitbreiden, net zoals grotere bedrijven dat doen (linkerpaneel, figuur 1), is het drie keer minder waarschijnlijk dat ze in nieuwe digitale technologieën investeren (rechterpaneel, Figuur 1). Waarom is dat?
Figuur 1. Uitbreiding van het gebruik van bestaande digitale technologie versus nieuwe investeringen naar grootte van het bedrijf
COVID-19 had gevolgen voor de toegang van bedrijven tot externe financiering, maar het raakte ook hun kasstromen. De daling van de verkoop tastte de liquiditeit van bedrijven aan en beperkte de beschikbaarheid van interne middelen om de herstart te financieren en te investeren in digitaal (rechterpaneel in figuur 2). Maar bedrijven pasten alternatieve copingstrategieën aan en maakten er gebruik van. Hoe meer omzet bijvoorbeeld werd beïnvloed, hoe meer bedrijven hun productie omleidden naar nieuwe producten (productinnovatie – linkerpaneel in figuur 2).
Figuur 2. Productinnovatie vs. investeringen in digitale technologieën
Onzekerheid verhoogt de perceptie van risico en verlaagt de bereidheid om te investeren, vooral voor bedrijven in financiële nood
De ongekende omstandigheden veroorzaakt door COVID-19 hebben de onzekerheid tot historisch ongeziene niveaus gebracht . Over het algemeen waren bedrijven met meer onzekerheid minder bereid om in digitale technologieën te investeren in vergelijking met bedrijven waarvan de toekomstige inkomsten zekerder leken (linker paneel, figuur 3). De onzekerheid verminderde echter de bereidheid om in digitale technologie te investeren en was vooral sterk onder financieel noodlijdende bedrijven die achterstallig waren (rechterpaneel, figuur 3), wat suggereert dat een mix tussen financiële beperkingen en onzekerheid een belangrijke reden kan zijn voor het beperken van investeringen in nieuwe digitale technologieën .
Figuur 3. Investeringen in digitale technologieën, onzekerheid in verkoop en angst voor achterstanden
Overheidsbeleid kan onzekerheid verminderen om het herstel te ondersteunen, onder meer door digitalisering
Overheidssteun speelde een sleutelrol bij het beïnvloeden van de reacties van bedrijven op de pandemie en in het bijzonder bij hun keuze om te investeren in digitale technologieën. De hulp die bedrijven van de staat kregen, ging de negatieve effecten van onzekerheid op investeringen tegen. Bedrijven die hulp kregen, investeerden niet alleen vaker in het algemeen, maar deden dat ook als de toekomstige resultaten onzekerder waren. Dit resultaat stemt tot enig optimisme, aangezien het suggereert dat overheden een cruciale rol kunnen spelen bij het afzwakken van de risico's die bedrijven dragen en bij het ondersteunen van hun herstel, bijvoorbeeld door hun waarschijnlijkheid te vergroten om in digitale technologieën te investeren. We zullen in onze toekomstige blogs bespreken hoe publieke steun voor bedrijven werd uitgerold en hoe het bedrijven hielp.
