Wanneer livemuziek de beat terug in je lichaam brengt
Hoe werd het Metropolitan Museum cooler dan het Museum of Modern Art? Ik kon het bijna niet geloven tijdens het eerste liveconcert van het jaar van de Met, op 14 juli. Ik ging naar Conclave, een Afro-Latin-Jazz-House fusiongroep, die een verkwikkende set uitvoerde in een kapel in de Met Cloisters, met de 12e-eeuwse apsis van de kerk van San Martín in Fuentidueña.
Op praktisch niveau hielp het kleine uitgenodigde publiek het museum om te testen hoe live-evenementen in het nieuwe normaal zouden kunnen werken. Op esthetisch niveau straalde de nacht het experimentele ethos uit waar niemand eerder is geweest dat we ooit kregen van het MoMA en andere instellingen die vaker worden geassocieerd met 'modern' en 'eigentijds'. Maar nu is het het Metropolitan Museum dat de toekomst ingaat, terwijl het MoMA vasthoudt aan een giftig bord zonder tekenen van verandering.
Nu kunstruimten weer open gaan in New York, ervaren velen van ons de eerste postpandemie. Maar dit was weer een primeur: een Afro-Latijns jazz- en houseconcert in een van de heilige ruimtes van de Cloisters. Het maakt deel uit van de Sonic Cloisters- serie, waarin elektronische muzikanten door de hele Cloisters worden gehost. Door deze ruimtes te activeren op manieren die de benauwdheid van de Met kwijtraken, verbreedt het museum wat performance kan zijn.
Conclave treedt op 14 juli op in de Fuentidueña-kapel van Met Cloisters (foto door Paula Lobo)
Oorspronkelijk zou Conclave buiten optreden in het Bonnefont-klooster , te midden van een tuin met planten waarvan bekend is dat ze in het middeleeuwse Europa zijn gegroeid. Maar de barre weersvoorspelling dwong het team om dit concert binnen te herhalen. De Fuentidueña-kapel werd gekozen als nieuwe locatie. Conclaaf opgesteld achter in de ruimte, bij de grote toegangsdeur. Vooraan, bij het altaar, was een cameraploeg bezig met het opnemen van de muziek, die in september op de website van de Met zou worden uitgezonden.
Conclave is een kunstenaarscollectief onder leiding van Cesar Toribio. Ze speelden een set liedjes en een paar spoken word-stukken. Elk nummer bevatte een andere mix van de Afro-Latijnse traditie, jazzy riffs en house dreunen en beats. Sommige nummers waren meer jazzy. Anderen waren meer huis.
Hoewel het een op dans georiënteerd publiek was met veel vrienden van de artiesten, voelde niet iedereen zich op zijn gemak bij het dansen. Wanneer een stijf kruisbeeld van Jezus op je neerkijkt, is het misschien een beetje moeilijk om los te laten en in het ritme te komen. Iedereen was zich er ook van bewust dat ze misschien op de camera stonden. Wat de ritmische redenen van het publiek ook zijn, star op en neer dobberen als dippy vogels is geen dans. Maar dat is een klacht die ik overal voel.
Cesar Toribio op drums terwijl Conclave op 14 juli optreedt in de Fuentidueña-kapel van Met Cloisters (foto door Paula Lobo)
Ritme was niet iets dat de meesten van ons thuis konden voelen tijdens de lockdown. Live muzieklocaties met hun hoogwaardige luidsprekers en levensechte instrumenten brengen bas in ons lichaam op een manier die de meeste thuisluidsprekers niet kunnen. En dit effect van het in je lichaam brengen van de beat is een kenmerk van het Afro-Latijnse muzikale erfgoed dat Conclave alchemiseert met housemuziek.
Zoals Cesar Toribio, leider van Conclave, uitlegde aan Hyperallergic: “Het is super speciaal om in de ruimte te zijn en dezelfde trillingen te voelen. Europese muziek is niet zwaar onder de grond … het zijn de hogere frequenties, maar Afrikaanse diasporamuziek is lichaamsmuziek, het zijn de lagere frequenties – je moet je knieën buigen en zwaaien, meer van je lichaam gebruiken … het bereik van de frequentie komt overeen met welke delen van je lichaam om te bewegen.”
"Je kunt niet winnen tegen die kamer", grapte Toribio.
De akoestiek van de kapel – ontworpen om de hogere frequenties van de menselijke stem in de middeleeuwen te versterken – was een uitdaging voor de diepere basisfrequenties die Conclave verkent. Maar de opvallende nevenschikking van de middeleeuwse architectuur en de Afro-Latin House Fusion-muziek was niettemin krachtig.
Ik miste de kleine uitwisselingen tussen artiesten en publieksleden die live-evenementen animeren. Terwijl ik danste terwijl anderen dobberden, keek een van de artiesten me aan en deed toen even mijn schouderbewegingen na. Dat is een soort moment dat Zoom niet kan leveren.
De video van Conclave's set op 14 juli gaat op 23 september in première op de website van het Metropolitan Museum en op de sociale mediakanalen.
