Stilgehouden.nl

Waarom oudere volwassenen een hoger risico hebben op ernstige COVID-19

Waarom oudere volwassenen een hoger risico hebben op ernstige COVID-19

Bron

Een patiënt in bed reikt met één hand naar een verpleegster in PBM terwijl de verpleegster de andere vasthoudt

Een nieuwe studie onthult het cellulaire mechanisme en de moleculaire gebeurtenissen die verklaren waarom sommige mensen, waaronder ouderen, een hoger risico hebben op een COVID-19-infectie, evenals op ernstige bijwerkingen en overlijden.

Degenen met een hoger risico omvatten ook patiënten met reeds bestaande medische aandoeningen, waaronder diabetes, hypertensie, obesitas, metabool syndroom, hart- en vaatziekten en chronische longziekten zoals COPD en astma.

"Dit artikel beschrijft een belangrijke ontdekking in COVID-19", zegt immunoloog Jack A. Elias, decaan geneeskunde en biologische wetenschappen aan de Brown University en corresponderend auteur van het artikel in JCI Insight . "Het laat zien dat de niveaus van een eiwit genaamd chitinase 3-like-1 toenemen met de leeftijd, evenals comorbide ziekten en infecties. Bovendien vergroot chitinase 3-like-1 de SARS CoV-2-infectie.”

De bevindingen beantwoorden niet alleen belangrijke vragen over de belangrijkste mechanismen van het complexe SARS-CoV-2-virus, zegt Elias, maar hebben ook directe implicaties voor de ontwikkeling van therapieën om de virale infectie onder controle te houden.

Elias maakt deel uit van een door de National Institutes of Health gefinancierd laboratorium dat zich richt op de cel- en moleculaire biologie van longbeschadiging en -herstel. Onderzoekers in het laboratorium, waaronder hoofdonderzoeksauteur Suchitra Kamle en coauteur Chun Geun Lee, hebben zich onlangs gericht op de biologie van enzymen en enzymachtige moleculen, respectievelijk chitinasen en chitinase-achtige eiwitten genoemd.

Van bijzonder belang is een chitinase-achtig eiwit dat chitinase 3-like-1 wordt genoemd, een molecuul dat van nature in bloed wordt aangetroffen.

"We bestuderen deze genfamilie hier bij Brown al een tijdje en we weten dat het een groot aantal biologische effecten heeft, evenals een enorm belangrijke rol bij zowel gezondheid als ziekte", zegt Lee, een onderzoeksprofessor in de moleculaire microbiologie. en immunologie.

Chitinase 3-like-1 is de hoeksteen van een kritieke route die wordt geactiveerd tijdens letsel en ontsteking. Deze onderzoekers en anderen hebben aangetoond dat de circulerende niveaus van chitinase 3-like-1 toenemen tijdens infectie, vooral bij ziekten die worden gekenmerkt door ontsteking en weefselveranderingen, zoals emfyseem, astma en COPD, enkele van dezelfde comorbide ziekten die risicofactoren zijn voor COVID-19.

Interessant, zegt Lee, is aangetoond dat de niveaus van chitinase 3-like-1 ook toenemen tijdens normale veroudering. Er is zelfs gemeld dat ze de beste voorspeller zijn van sterfte door alle oorzaken bij mensen van in de 80.

De onderzoekers dachten dat ze misschien een deel van het werk dat ze al met deze genenfamilie hebben gedaan, kunnen overnemen en toepassen op COVID-19 , zegt Elias. Ze besloten de relatie tussen chitinase 3-like-1 en de receptor ACE2, het spike-eiwit waaraan het SARS-CoV-2 bindt om menselijke cellen binnen te dringen, te onderzoeken.

In een reeks onderzoeken vergeleken de onderzoekers de effecten van chitinase 3-like-1 op ACE2 en op andere protease-enzymen die het spike-eiwit metaboliseren en bijdragen aan infectie. Ze onderzochten deze interacties in de longen van muizen die genetisch gemodificeerd waren om overdreven niveaus van chitinase 3-like-1 te hebben, evenals muizen met een tekort aan chitinase 3-like-1. In het laboratorium leidde Kamle experimenten die de effecten van chitinase 3-like-1 op menselijke longepitheelcellen onderzochten.

De onderzoekers ontdekten dat de niveaus van chitinase 3-like-1 toenamen met de leeftijd, comorbide ziekten en infectie. Bovendien merkten ze op dat chitinase 3-like-1 een krachtige stimulator was van de receptor die SARS-CoV-2 gebruikt om cellen te infecteren.

Aangespoord door deze ontdekking ontwikkelden de onderzoekers een gehumaniseerd monoklonaal antilichaam genaamd FRG dat een bepaald gebied van chitinase 3-like-1 aanvalt – een stap die cruciaal bleek te zijn. Ze ontdekten dat dit "therapeutische" antilichaam, evenals een ander klein molecuul, de inductie van de ACE2-receptor krachtig blokkeerde.

"Dus op die manier kan het virus het gastheersysteem niet binnendringen", zegt Kamle, een onderzoeker in moleculaire microbiologie en immunologie, evenals in antilichaamtechnologie. "Dit betekent dat er minder infectie zal zijn in de aanwezigheid van dit therapeutische FRG-antilichaam."

Deze bevindingen kunnen de weg vrijmaken voor de ontwikkeling van therapieën om mensen te beschermen tegen infectie, zegt Elias.

"Je kunt je een scenario voorstellen waarin iemand die is blootgesteld aan een persoon die het virus heeft, het antilichaam krijgt, dat vervolgens profylactisch werkt om infectie te voorkomen of de symptomen die de infectie veroorzaakt milder te maken", zegt hij.

Elias beschreef een ander potentieel scenario waarin de persoon die het virus heeft, het antilichaam of het kleine molecuul krijgt, dat de infectie stopt en de ziekte effectief "geneest".

"We laten in dit artikel zien dat als we antilichamen of andere kleine moleculen maken die chitinase 3-like-1 kunnen remmen, ze therapeutische middelen kunnen zijn om virale infectie onder controle te houden", zegt Elias.

Het team bekijkt momenteel hoe deze antilichamen en kleine moleculen reageren met verschillende varianten van het SARS CoV-2-virus, waaronder de besmettelijke Delta-variant die onlangs het verloop van de pandemie heeft veranderd.

Het National Institute of Health, het Amerikaanse ministerie van Defensie en een COVID-19 Research Seed Grant van Brown University hebben het werk gefinancierd.

Bron: Brown University

Het bericht Waarom ouderen een hoger risico hebben op ernstig COVID-19 verscheen eerst op Futurity .

Bart Beekveld

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen  Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.