Stilgehouden.nl

Verdachte 22 oplichtingszaken speelt open kaart: “Opgelucht dat ik door de mand viel”

Bron

Langer dan vier jaar heeft het geduurd voordat Franciscus S. uit Alkmaar en Glenn van der H. uit Amstelveen terecht konden staan voor de verdenking van oplichting. In totaal zou aan tenminste 26 mensen stukken grond zijn verkocht die niet werden geleverd. Hiermee werd zo’n 320.000 euro afhandig gemaakt. Waar de Alkmaarder, die verdacht wordt van tenminste 22 oplichtingszaken, vrijwel alles toegeeft, ontkent de man uit Amstelveen ook maar iets met oplichting te maken te hebben gehad.

S. en Van der H. werden gearresteerd doordat slachtoffers aangifte hadden gedaan bij de politie. Ze hadden nooit de stukken grond geleverd gekregen waar ze voor hadden betaald. Anderen waren argwanend geworden voordat ze met de twee ‘verkopers’ in zee gingen. Verkeerd genoteerde namen, gek ogende contracten en verhalen die niet leken te kloppen waren hiervoor de oorzaak.

Uiteindelijk werd S. op heterdaad betrapt door politie, die zich in het huis van een slachtoffer bevond toen de Alkmaarder langs ging om zaken te bespreken. Die gedupeerde, een 77-jarige man, is vandaag als enige slachtoffer bij de zitting aanwezig.

(Tekst loopt verder onder informatieblokje.)

S., die een donkerblauwe spijkerbroek, een taupe overhemd en een crèmekleurig colbertje draagt, is openhartig over wat hij heeft gedaan. Zo vertelt hij dat hij ‘klanten benadeelde die bekend waren met het investeren in grond’. “Ik gebruikte bestaande projecten, in Breukelen bijvoorbeeld, en een standaard contract. Ik veranderde alleen het rekeningnummer en de naam van de notaris.” Een enkele keer geeft de Alkmaarder minder direct antwoord, als hij zich bepaalde details ‘niet meer herinnert’.

De verdachte geeft later op de dag aan dat hij ‘ergens opgelucht was toen hij door de mand viel’. “Ik leefde op te grote voet en vulde het ene financiële gat met het andere. Het kon niet oneindig goed gaan.”

‘Het is toch een status’

De Amstelveense man, die ervan wordt verdacht voor een veel kortere periode actief te zijn geweest en die verdacht wordt van tenminste vier oplichtingen, bekent geen schuld. Ja, hij werkte in opdracht van S. en heeft contact gehad met mensen van wie geld afhandig is gemaakt, maar hiervan was hij niet op de hoogte, aldus Van der H.

“Ik heb het met die mensen over koetjes en kalfjes gehad. Met een meneer sprak ik over Indonesië”, zegt de man, gekleed in een donkerblauwe spijkerbroek, een lichtblauw overhemd en bruinleren schoenen, meermaals. Mensen met moeilijke vragen ‘verwees hij door naar S’.

(Tekst loopt verder onder ‘lees ook’.)

Buitendienst

“Ik zou in dienst komen, zo werd het mij verteld”, aldus Van der H, die S. sinds 2015 kent uit de tijd dat ze allebei voor hetzelfde grondverkoopbedrijf werkten. Later werd hij via sociale media door S. benaderd voor een ‘job’.

De man uit Amstelveen zegt heel blij te zijn geweest met het aanbod van S. Tijdens zijn werk als telefoonmedewerker bij het grondverkoopbedrijf kreeg hij veel te maken met discriminatie. “Ik woog destijds 190 kilo, ruim tachtig kilo meer dan nu. Dat was niet normaal voor iemand in de buitendienst, iemand die vaak op pad moest.” Terwijl dat juist is waar hij naar verlangde. “Altijd heb ik de buitendienst in gewild. Het is toch een status, zeker als je vijftien jaar actief bent in de binnendienst.”

‘Ik koos slachtoffers niet uit op leeftijd’

De Alkmaarder kon zijn oud-collega goed gebruiken bij zijn praktijken. “Hij had lijsten met namen van mensen die al eerder ergens grond hadden gekocht”, vertelt S. over Van der H. Dat was een van de belangrijkste criteria waarop de man uit Alkmaar zijn slachtoffers uitzocht: eerdere ervaring met de koop van grond.

Dat elf van de in totaal 26 gedupeerden ouder dan zeventig en een aanzienlijk deel ouder dan zestig waren, was volgens hem niet bewust zo gegaan. “Ik heb ze er niet op uitgekozen”, aldus S. als reactie op een vraag van de rechter. “Ik keek meer naar of ze in het verleden hadden geïnvesteerd, naar vermogen.”

Van der H. heeft nooit doorgehad dat het geen zuivere koffie was, vertelt hij. “Pas toen ikzelf geen geld meer kreeg, begon ik vraagtekens te zetten.” Whatsapp-gesprekken tussen de twee doen anders vermoeden, zegt de voorzitter. Ook S. zegt dat Van der H. ‘de hoed van de rand wist’. Omdat de twee zaken echter tegelijkertijd maar onafhankelijk van elkaar worden behandeld, kan dit niet worden meegenomen in de behandeling van de zaak van Van der H.

Getuigenverklaring

Wanneer de officier van justitie later wil dat S. vanwege zijn ‘verrassend open houding’ tijdens het proces nog een getuigenverklaring aflegt tegen Van der H, beroept hij zich op zijn ‘verschoningsrecht’. Dat betekent dat hij geen antwoorden geeft op de vragen die hem tien minuten lang worden gesteld. “Ik zit hier voor mijn eigen proces”, zegt hij wanneer hem wordt gevraagd waarom hij geen antwoord geeft. 

De zitting neemt de hele dag in beslag, waardoor er geen tijd meer is voor een eis van het Openbaar Ministerie. Hiermee wordt morgen de dag mee begonnen, waarna de advocaten van beide verdachten mogen verweren.

NH Nieuws doet morgen ook weer verslag van de rechtszaak.

Jeroen Bouwer