Deze week bracht Jordan Peterson een interview uit met de titel "Is Property Theft?", met de Oostenrijkse econoom Robert Murphy . Het gesprek was snel en opwindend, met veel verwijzingen naar boeken, artikelen en andere ideeën uit de Oostenrijkse economie.
Aangezien dit voor veel mensen waarschijnlijk de eerste kennismaking met de Oostenrijkse economie zal zijn, neem ik het op mij om een soort "studiegids" voor dit interview uit te geven. Hier zal ik citaten, verwijzingen en andere verklaringen geven waarom dat misschien te snel is gegaan voor het publiek.
Als inhoudsopgave zal ik de tijdstempels van de originele video gebruiken zoals ze op YouTube verschijnen. Bijna alle links brengen je naar een gratis boek, artikel of lezing. Dat is een van de geweldige dingen van de Oostenrijkse economie: er zijn veel gratis leermiddelen.
Een woord van waarschuwing: de eerste paar secties zijn veel langer dan andere, omdat ze veel noodzakelijke achtergrondinformatie bieden. Voel je vrij om de informatie bij een eerste pas door te nemen en later terug te komen voor meer details.
[ 2:30 ] Jordan Peterson introduceert Robert Murphy.
Robert Murphy heeft een actieve blog die meer dan tien jaar teruggaat en veel verschillende onderwerpen behandelt. Hij is ook actief op Twitter . Hij gaat ook door Bob Murphy, en heeft een actieve podcast over actuele gebeurtenissen en algemene economie, evenals een oudere podcast (en aangesloten jaarlijkse cruise) gewijd aan het bespreken van de economie van New York Times-columnist (en Nobelprijswinnaar) Paul Krugman .
[ 2:30 ] Leren over de Oostenrijkse school voor economie.
Peterson verwijst naar "Mises": dit is Ludwig von Mises (1881-1973), een econoom geboren in het Oostenrijkse rijk. Hij heeft veel boeken en artikelen geschreven, die allemaal gratis online beschikbaar zijn, die ik hier heb verzameld . Mises is de belangrijkste figuur in de zogenaamde Oostenrijkse school voor economie, aangezien het zijn boeken, persoonlijkheid, connecties en activisme waren die verschillende generaties economen inspireerden, zowel tijdens zijn tijd als in de decennia na zijn dood. Het kan dus nuttig zijn om een korte biografie te geven, in bulletvorm:
- Mises raakte voor het eerst geïnteresseerd in economie na het lezen van Principles of Economics door Carl Menger (dit is het boek dat wordt gezien als de grondlegger van de Oostenrijkse School). Als student en later als jonge econoom was zijn belangrijkste mentor een andere reus van Eugen von Böhm-Bawerk (uitgesproken in het Engels als Oygen von Bome-bah-verk), een student van Menger die toen minister van Financiën van de Oostenrijkse Hongaarse rijk.
- Mises' eerste aanspraak op roem als econoom was zijn boek genaamd The Theory of Money and Credit (oorspronkelijk gepubliceerd in 1912; Murphy creëerde een gratis studiegids ), waarin twee belangrijke ideeën naar voren werden gebracht: ten eerste de "regressiestelling", die veel interesseert van bitcoin-theoretici, en ten tweede, wat bekend werd als de Oostenrijkse bedrijfscyclustheorie. Meer over elk van deze verderop in deze studiegids. Na publicatie van dit boek werd hij geroepen om als officier in de Eerste Wereldoorlog te dienen.
- Terwijl hij in Wenen woonde, werkte hij als hoofdeconoom van de Weense Kamer van Koophandel, een zeer prestigieuze positie in die tijd. Hij was ook erg aangesloten bij de 'koffiehuiscultuur' van die tijd, waar de topintellectuelen van Europa regelmatig bijeenkwamen in coffeeshops (en elders) om academische en politieke onderwerpen te bespreken. Mises had voor zichzelf ook aanhang verdiend, bestaande uit economen die les zouden gaan geven op elitescholen over de hele wereld. Misschien wel de meest bekende deelnemer aan deze seminars was Friedrich Hayek (waarover we later meer zullen vertellen), die het jaar na de dood van Mises de Nobelprijs voor economie ging winnen.
- In 1921 publiceerde hij een essay genaamd " Economische berekening in het socialistische Gemenebest ", waarin het idee naar voren kwam dat het onmogelijk is om winsten en verliezen te berekenen in een samenleving met gemeenschappelijk eigendom van eigendom. (Ik heb dit argument hier samengevat met woorden van één lettergreep .) Hij breidde dit essay uit met een volledig boek genaamd Socialism: An Economic and Sociological Analysis , dat een uitgebreid overzicht geeft van alle kenmerken van het socialisme – niet alleen de strikt economische effecten, maar ook de sociale/culturele effecten, inclusief de effecten op het gezin, op internationale aangelegenheden en de relaties tussen de seksen.
- Omdat hij joods was, ontvluchtte hij zijn huis in Wenen net voordat de nazi's aan de Anschluss begonnen – wat wijs bleek te zijn, toen de nazi's zijn huis doorzochten en zijn papieren stalen, misschien om te zien of hij in het geheim een oplossing had gevonden om het economische rekenprobleem. Na de oorlog kregen de Sovjets zijn papieren in handen en werden ze pas in de jaren negentig herontdekt door Richard Ebeling .
- Mises vluchtte eerst naar Zwitserland en daarna naar New York City. Tegen de tijd dat hij in de VS aankwam, was hij in de zestig en begon hij les te geven aan de New York University, terwijl hij doorging met het schrijven van boeken en het geven van openbare toespraken. In de VS publiceerde hij verschillende belangrijke werken: Human Action (zijn magnum opus, een verhandeling met een coherente, uniforme uitleg van elke tak van economie, van methodologie tot productietheorie, tot de economie van oorlog, en meer; Murphy heeft een gedetailleerd studiegids ),Theorie en Geschiedenis (over de verschillen tussen theoretisch onderzoek en historisch onderzoek); The Ultimate Foundation of Economic Science (over waarom de methode van de sociale wetenschappen uniek en verschillend is van die van de natuurwetenschappen); en bureaucratie (over het doel, de aard en de gevaren van bureaucratisch management in tegenstelling tot op winst gebaseerd management – ik heb dit boek hier in één lettergreep samengevat).
- In New York ging zijn reputatie uit Wenen hem vooruit. Hij was opnieuw in staat om een aanhang aan te trekken, met name de belangrijkste 'Amerikaanse Oostenrijker' Murray Rothbard . Mises had een beroemde onverzettelijke persoonlijkheid, die vaak niet alleen botste met intellectuele vijanden, maar ook met degenen die ogenschijnlijk in hetzelfde team zaten als hij, waaronder Milton Friedman. Friedman herinnert zich een verhaal over een verhit debat op een conferentie van vrijemarkteconomen, waar Mises vol afschuw de discussie verliet nadat hij tegen zijn gesprekspartners had gezegd: "Jullie zijn allemaal een stelletje socialisten!"
- Mises stierf op 92-jarige leeftijd. Zijn levensmotto was de Latijnse uitdrukking uit boek IV van Vergilius' Aenid, "tu ne cede malis, sed contra audentior ito" – "geef niet toe aan kwaad, maar ga er moediger tegen op." Tegen het einde van zijn leven ontmoette hij een jonge uitgever genaamd Lew Rockwell . Na zijn dood werkten Rockwell en Rothbard samen met Mises' vrouw Margit om een denktank op te zetten ter ere van hem. Het Ludwig von Mises Instituut werd opgericht in 1981, gevestigd in Auburn, Alabama. Het Mises Institute heeft digitale kopieën van bijna alle werken van Mises en biedt ze gratis aan. (Het Instituut heeft ook veel live-evenementen, waaronder een studentenconferentie van een week genaamd Mises University .) Veel persoonlijke papieren van Mises worden fysiek bewaard in Grove City College .
- Hoewel hij na de Eerste Wereldoorlog officieel zijn adellijke titel "von" verloor, bleef hij om wat voor reden dan ook onder zijn oude naam publiceren. Hij zou brieven aan vrienden ondertekenen als "Lu Mises", en het juiste citaat voor hem is "Mises, Ludwig von".
- Mises had een jongere broer, Richard von Mises , die een zeer succesvolle toegepaste wiskundige en waarschijnlijkheidstheoreticus was aan Harvard (zijn werk wordt tot op de dag van vandaag nog steeds geciteerd door ingenieurs). Mises had zijn eigen unieke waarschijnlijkheidstheorie die hij uiteenzette in hoofdstuk VI van Menselijk handelen .
Voor de meest uitgebreide biografie van deze persoon, zie Mises: The Last Knight of Liberalism van Jorg Guido Hulsmann.
Peterson verwijst naar Murphy's boek "Choice: Cooperation, Enterprise, and Human Action", dat hier te koop is. Murphy's boek is een vereenvoudiging en destillatie van de ideeën uit Human Action, voor een modern publiek.
Murphy zegt dat Petersons opmerkingen over hoe mensen reageren op sociale signalen en andere feedback erg "Hayekiaans" zijn. Dit is een verwijzing naar Friedrich Hayek, een andere econoom van de Oostenrijkse School. Hayek is het meest bekend om zijn formulering van "het kennisprobleem", gebaseerd op zijn artikel The Use of Knowledge in Society , waarbij zijn argument (gebaseerd op Mises' essay over economische berekening) is dat kennis verspreid is in de samenleving en niet door één persoon kan worden begrepen. geest alleen; daarom is uitwisseling op de vrije markt belangrijk, aangezien zij (volgens Hayek) in feite al deze informatie samenvoegen en in één enkel getal destilleren: de marktprijs. Zonder particulier eigendom van de productiemiddelen is er geen vrije marktruil en geen prijzen; daarom kunnen centrale planners niet over de informatie beschikken die ze nodig hebben om middelen efficiënt toe te wijzen.
Een korte biografie van Hayek (1899-1992), want hij is misschien wel de bekendste Oostenrijkse econoom van vandaag.
- Hayek was oorspronkelijk een socialist aan de Universiteit van Wenen, voordat hij Mises' Socialism las, dat hem tot een vrijemarktpositie maakte. Hoewel hij nooit officieel een student van Mises was, nam Hayek regelmatig deel aan de privéseminars van Mises.
- In feite was het op aanbeveling en fondsenwerving van Mises dat Hayek zijn eerste baan kreeg bij het nieuw opgerichte "Oostenrijks Instituut voor Business Cycle Research". Hayek ging lesgeven aan de London School of Economics, waar hij voortbouwde op Mises' theorieën over de conjunctuurcyclus om later The Pure Theory of Capital te publiceren, wat hem zou vestigen als een van de beste economen ter wereld.
- Terwijl hij in Engeland was, ontwikkelde hij een vriendschappelijke rivaliteit met John Maynard Keynes over de verdiensten van centrale planning tijdens een depressie, die is vereeuwigd in een reeks populaire educatieve rapvideo's .
- Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog publiceerde hij een boek met de titel The Road to Serfdom , een internationale bestseller waarin wordt gewaarschuwd dat de inbreuken op de vrijheid die tijdens de oorlog zijn ingesteld, in de loop van de tijd langzaam kunnen groeien, totdat het vrijemarktsysteem wordt vervangen door een quasi-feodale een.
- Na de oorlog verhuisde hij naar de Verenigde Staten en raakte meer geïnteresseerd in de evolutie en het ontwerp van politieke instellingen, door de publicatie van The Constitution of Liberty ; Wet, wetgeving en vrijheid ; en nog veel meer.
- Hij was buitengewoon invloedrijk in de academische wereld en de politiek: hij is een van de meest geciteerde economen ooit, hij won de Nobelprijs voor economie in 1974 en de Presidential Medal of Freedom in 1991. Toen Margaret Thatcher voor het eerst de Conservatieve Partij ging leiden, zou tijdens een bijeenkomst een exemplaar van The Road to Serfdom hebben neergeslagen en hebben verklaard: "Dit is wat we geloven."
[ 6:00 ] De basis van de Oostenrijkse economie door Ludwig von Mises is gedestilleerd in Murphy's boek 'Choice'. Robert schetst de basisbouwstenen van dit economische systeem.
Peterson en Murphy geven een heel kort overzicht van wat de "Oostenrijkse School" is en wat het onderscheidt van andere scholen, dus hier is een meer gedetailleerde lijst met opsommingstekens die deze basisprincipes behandelt:
- Eerst wat achtergrond. Mensen theoretiseren al duizenden jaren over economie. Maar het is pas relatief recent dat de wetenschap serieus wordt genomen. Van Adam Smith wordt vaak gezegd dat hij de vader van de klassieke economie was, met de publicatie van zijn boek The Wealth of Nations in 1776 (hier is een inleiding tot Smith geschreven door Mises ). Een van de vele vragen die Smith wilde beantwoorden, was: waar komen de prijzen vandaan? Zijn antwoord was dat prijzen waarde weerspiegelen, en waarde is een objectief begrip dat gebaseerd is op hoeveel arbeid het kost om iets te produceren. Dit werd bekend als de arbeidswaardetheorie (LTV), en het beïnvloedde economen voor de volgende eeuw, waaronder Marx. Het gebruik van de LTV om prijzen te verklaren, naast een algemeen objectief beeld van waarde, werd bekend als 'klassieke economie'.
- De "Oostenrijkse School" of "Oostenrijkse economie" is een afkorting voor de "Oostenrijkse school voor economie", een "denkrichting" binnen de economie die oorspronkelijk werd opgericht door een Weense econoom genaamd Carl Menger. In 1871 schreef Menger een boek dat in het Engels bekend staat als “ Principles of Economics ”. Dit boek gebruikte een bepaalde methode van theoretiseren: een logisch, stapsgewijs verbaal verslag van economische principes. Het gebruikte of riep geen wiskundige of statistische relaties op.
- Bovendien introduceerde het het concept dat waarde subjectief is – wat inhoudt dat elk individu zijn eigen unieke waarde had voor hetzelfde object, die bepaalde hoeveel van een goed ze wilden en wanneer. Dit verklaart meer in het algemeen waarom uitwisseling überhaupt mogelijk is. Als iedereen alles precies hetzelfde waardeert, waarom zou iemand dan met een ander handelen?
- Ten slotte veranderde Menger de traditionele manier waarop klassieke economen het verschil verklaarden tussen de prijzen van consumptiegoederen en de materialen die bij hun productie werden gebruikt. De objectieve waardetheoretici geloofden dat de prijzen van inputs en outputs min of meer onafhankelijk van elkaar worden bepaald, gebaseerd op hoeveel arbeid er in elk gaat. Maar Menger had een ander idee: specifiek, dat productie een volgorde heeft: ten eerste anticiperen ondernemers op inkomsten die ze waarschijnlijk kunnen genereren door iets te verkopen; dan gebruiken ze dat als richtlijn en waarderen ze het gereedschap en de arbeid die ze nodig hebben om dat goed te produceren tegen dienovereenkomstig minder. Omdat als ze hun input hoger zouden waarderen dan (of zelfs identiek aan) de waarde van hun output, het geen zin zou hebben om ook maar iets te produceren.
- De term 'Oostenrijkse economie' was oorspronkelijk bedoeld als spotternij. Het kwam ter sprake in een debat dat Menger voerde met geleerden van de Duitse Historische School, die geloofden dat universele economische wetten niet bestonden. Menger betoogde het tegenovergestelde standpunt, in wat bekend werd als de Methodenstreit ("debat over methode"). De Duitsers waren niet onder de indruk van Menger en zijn methode, en bestempelden hem als louter Oostenrijker, in tegenstelling tot een machtige Duitser.
- Degenen die door Menger werden beïnvloed, waren aanvankelijk voornamelijk gevestigd in Wenen. Ze zetten zijn traditie van verbale argumentatie voort en verfijnden zijn methode in de loop der jaren. Terwijl het historisme van de Duitsers uiteindelijk uit de gratie raakte, kwam de economie op basis van wiskundige en statistische/geaggregeerde redeneringen in de plaats. Mises heeft het meest bijgedragen aan de Oostenrijkse methodologie. Zijn standpunt met betrekking tot het gebruik van wiskunde in economische theorie kan misschien het meest grimmig worden samengevat met dit citaat uit Human Action, hoofdstuk XVI, sectie 5 :
- “De wiskundige methode moet niet alleen vanwege haar onvruchtbaarheid worden afgewezen. Het is een volledig wrede methode, uitgaande van valse veronderstellingen en leidend tot bedrieglijke gevolgtrekkingen. De syllogismen zijn niet alleen steriel; ze leiden de geest af van de studie van de echte problemen en vervormen de relaties tussen de verschillende verschijnselen.”
- Samenvattend is het Misesiaanse/Oostenrijkse standpunt over de juiste methode van economie dit: economie begint met één axioma (het zogenaamde "actie-axioma"): mensen "handelen", simpelweg wat betekent dat we de macht hebben om te kiezen. Zonder dit axioma is het onmogelijk om onderscheid te maken tussen het gedrag van mensen en het gedrag van rotsen. Het begrijpen van dit axioma stelt ons in staat om de acties van mensen te interpreteren.
- Dit axioma alleen al heeft enkele fundamentele maar belangrijke logische implicaties voor tijd, voorkeursrangschikkingen en onzekerheid. Het actieaxioma impliceert niet dat mensen altijd kiezen, of dat ze op de een of andere manier immuun zijn voor de natuurwetten. Integendeel, het stelt gewoon dat mensen kunnen kiezen, en de analyse ervan is alleen geldig in de scenario's waarin mensen in feite kiezen.
- Maar om de analyse interessanter te maken, worden later bepaalde empirische aannames toegevoegd om de echte wereld beter weer te geven. De analyse is altijd een keten van oorzakelijk verband die in de basis is gebaseerd op het feit dat menselijk gedrag meer omvat dan alleen ondoordachte reacties op externe prikkels. Sommige moderne Oostenrijkers noemen dit de ' causaal-realistische benadering' . Dit in tegenstelling tot de 'mainstream'/'neoklassieke' wiskundige benadering, die deterministische vergelijkingen gebruikt die gebaseerd zijn op zeer 'gestileerde' (dat wil zeggen fantastische) aannames over hoe mensen zich gedragen.
- Het onderscheid tussen de reguliere wiskundige benadering is dit: hun fundamentele veronderstellingen zijn metaforisch om "handelbaarheid" (of gemak) te garanderen. Ze gaan ervan uit dat mensen handelen " alsof " ze onmiddellijk gecompliceerde berekeningen kunnen uitvoeren, en voorkeuren en waarden hebben die gemakkelijk te modelleren en wiskundig of geaggregeerd weer te geven.
- Mises noemde de algemene wetenschap van menselijk handelen praxeologie, en de meer specifieke toepassing van praxeologie met de toegevoegde veronderstellingen van het bestaan van geldcatallactics.
- Toen Mises en Hayek naar de Verenigde Staten verhuisden, was de Oostenrijkse school in verval. De wiskundige en statistische/geaggregeerde benaderingen namen de academische tijdschriften over en wonnen invloed bij politici. (Ze werden grotendeels bekend als de 'neoklassieken', met verschillende andere scholen erin.) Maar Mises en Hayek gaven niet op: ze bleven schrijven en spreken om te proberen een nieuwe generatie volgelingen te kweken. Gezien waar ze woonden, zou het geen verrassing moeten zijn dat de meeste van deze nieuwe Oostenrijkers Amerikanen waren.
- De meest opvallende van deze vroege Amerikaanse Oostenrijkers was Murray Rothbard (1926-1995), die bij de publicatie van de verhandeling Man, Economy, and State in 1962 (zie het als een vervolg op Human Action; Murphy heeft ook een studiegids voor dit), samen met het feit dat het een belangrijke hoofdrolspeler was bij het bouwen van nieuwe denktanks (inclusief het Mises Institute en het Cato Institute), evenals educatieve outreach-inspanningen met openbare seminars, studentenconferenties en een verscheidenheid aan publicaties, was instrumenteel in de heropleving van de Oostenrijkse School. Ook opmerkelijk uit dit tijdperk was Israel Kirzner (1930-heden), een van de weinige mensen die een doctoraat behaalde bij Mises, wiens onderzoek naar ondernemerschap vandaag de dag nog steeds invloedrijk is.
Kortom, de Oostenrijkse School verwijst in grote lijnen naar een methode om economie te doen: een verbale, logische methode die is gebaseerd op realistische veronderstellingen over de wereld en hoe mensen beslissingen nemen. Hoewel de meeste economen van de Oostenrijkse school in de Verenigde Staten zijn gevestigd, zijn er aanhangers over de hele wereld. Hoewel er fundamentele verschillen zijn tussen de manier waarop de Oostenrijkers en de 'mainstream' niet-Oostenrijkse economen economie bedrijven, bestaat er brede overeenstemming over de basiskwesties. Maar er zijn veel belangrijke verschillen die noodzakelijkerwijs ontstaan als gevolg van de verschillende interpretatie- en analysemethoden.
- Hier is een uitstekende lezing van Jonathan Newman over de verschillen tussen Oostenrijkse en reguliere "macro-economie" (Oostenrijkers verwerpen eigenlijk het onderscheid tussen "micro-" en "macro" -economie, zoals de presentator duidelijk maakt)
- Zowel de Oostenrijkers als de mainstream zijn het niet eens met de fundamentele argumenten van de zogenaamde moderne monetaire theorie. Hier is een debat tussen Robert Murphy en een voorstander van MMT.
[ 11:30 ] Waardetheorieën, marginaal nut, nut, arbeid.
Peterson vraagt: "Waarom in de marge?"
Het boek van Menger maakte deel uit van iets dat later de 'Marginale Revolutie' werd genoemd, een intellectuele verschuiving tussen de klassieke objectieve waardetheorie en deze nieuwe methode die in 1871 onafhankelijk werd ontwikkeld door Menger in Oostenrijk, William Stanley Jevons in Groot-Brittannië, en Leon Walras in Zwitserland.
- Wat alle drie beweerden, was dat wanneer twee mensen besluiten te handelen, ze geen zaken van gelijke waarde verhandelen; in plaats daarvan gelooft elke persoon in een vak dat ze er iets waardevollers voor terugkrijgen dan wat ze opgeven. Wat meer is, is dat elke handel tussen specifieke eenheden van goederen is: je ruilt een bepaalde hoeveelheid geld in voor een bepaald aantal (zeg) waterflessen in ruil.
- Waar komt het woord 'marginaal' vandaan? Het is een feit dat u, voordat u handelt, een voorraad van het betreffende goed heeft. En je hebt een aantal plannen voor wat je verwacht te doen met je voorraad. Hoe groter je voorraad, hoe meer dingen je kunt doen. U waardeert de verschillende dingen die u anders kunt doen: sommige zijn van hogere waarde voor u, en andere zijn van lagere waarde.
- Wanneer je een ruil doet, en dus een deel van je voorraad opgeeft in een ruil, zijn er nu een aantal dingen die…
