Stilgehouden.nl

Sinan en Kadir deelden voor 22.000 euro uit in Turks rampgebied: “Veel trieste verhalen”

Bron

Sinan en Kabir – twee vrienden uit Enkhuizen – zijn weer thuis. Dagen achter elkaar deelden ze voedsel, kleding en schoenen uit in het Turkse rampgebied, dat zo werd getroffen door een aardbeving. Voor in totaal 22.000 euro, bij elkaar gebracht door donaties. “Deze ervaring blijft mij mijn leven lang bij.”

Maandagavond keerde Sinan Göğebakan (31 jaar) terug in Enkhuizen. Een kus op het voorhoofd van zijn dochter en een stevige omhelzing met zijn vrouw deed hem beseffen in welke rijkdom hij leeft. “Je slaapt weer in je eigen bed, terwijl daar mensen onder het puin liggen. Dat is een heel vreemd gevoel. Je waardeert ineens de gewone dingen van thuis, zoals een kommetje soep, een warme douche, of een schone wc. Dat hebben veel mensen daar niet meer.”

Hij zag in Turkije het grootst denkbare leed en ervoer immense dankbaarheid. Vorige week woensdag vertrok het duo naar Turkije, enkele dagen nadat de verwoestende aardbeving voor duizenden doden en nog veel meer daklozen had gezorgd. Ze vulden hun koffers in de dagen die volgden met schrijnende verhalen. 

Zo waren Kadir en hij aanwezig bij de begrafenis van de tante van de vrouw van Kadir. “Ze werd gevonden onder het puin en meteen na de identificatie begraven, vlak bij het ziekenhuis. Haar kleindochter was eerder al gevonden in een hoopje puin en was alleen gewond geraakt. Dan komt het wel heel dichtbij. En het klinkt heel raar, maar op een gegeven moment is het niet eens meer raar als je een lijkzak op de weg ziet liggen.”

De Enkhuizers slaagden er de afgelopen week voor het leed voor veel slachtoffers iets te verzachten. Een doneeractie onder vrienden, bekenden én onbekenden, leverde maar liefst 22.000 euro op. “Dat is echt hartverwarmend. Ik heb heel veel berichten ontvangen, waaronder één van een oude vriend. Die stuurde: ‘Ik wil eigenlijk meer geven, maar dit is wat ik kan missen”. Dat soort berichten gaven zoveel kracht en energie.”

Van het geld werd eerst voedsel gekocht, en later ook kleding en schoenen. Via Turkse contacten konden ze gericht helpen. “Omdat de aardbeving in de nacht plaatsvond, zijn veel mensen zonder kleding aan naar buiten gegaan. Dus daar was veel behoefte aan. En ook aan winterschoenen, want het vriest daar.”

1000 bh’s

Dus bestelden Sinan en Kadir bij een groothandel in de stad Kayseri 1000 bh’s, 1000 thermobroeken, 1000 paar hemden en onderbroeken en 240 paar winterschoenen. Dit werd uitgedeeld in de zwaar getroffen stad Besni. De helft werd achtergelaten bij een bibliotheek, de andere helft in een sporthal, waar veel slachtoffers werden opgevangen. 

Sinan zag mensen in tranen uitbarsten op het moment dat een flesje water werd aangereikt, of wanneer er kleding werd achtergelaten. “Eerder zagen we een vrouw die veel te kleine schoenen aan had, een soort slippers, terwijl het daar hartstikke koud is. Ik gaf haar mijn sokken. Later appte ze mij: ‘Ik zal deze altijd bewaren. Jullie zijn als mijn zonen’. Dat zijn bizarre dingen.”

Omdat de donaties binnen bleven stromen, verlengde het duo uit Enkhuizen het verblijf met enkele dagen. “Er was nog geld om 1.650 paar schoenen te kopen, dus dat hebben we gedaan. We hebben een groot deel daarvan bij het Turkse Rode Kruis achtergelaten en een ander deel nog zelf uitgedeeld, in een ander getroffen gebied. Daar stond een rij van – ik schat – 600 tot 700 mensen. Zij waren heel blij met de schoenen.”

Leven anders bekijken

Maandag vlogen ze weer terug naar Nederland, vanuit Konya. “Er zijn daar zoveel trieste verhalen, dat is niet normaal. Het zal een lange weg worden, maar Turkije komt er zeker weer bovenop. Ook omdat wij Turken elkaar goed helpen. Op mijn eigen leven gaat deze reis ook effect hebben. Je gaat het leven anders bekijken. Het is bijvoorbeeld veel te kort om ruzie te maken. Want het kan zomaar over zijn. Dat zie je nu wel.”

Het goede werk wordt al snel voortgezet door Sinan z’n broertje, Onur. Hij sluit zich vanaf volgende week enkele weken aan bij een Turkse hulporganisatie. 

Jeroen Bouwer