SFMOMA stopt met het geliefde filmprogramma en meer, waardoor velen in shock raken

Bron

SAN FRANCISCO — Op 15 juli kondigde de leiding van het San Francisco Museum of Modern Art (SFMOMA) geplande bezuinigingen aan in de herfst: het filmprogramma , dat in 1937 begon; Open Space , een online publicatie die in 2008 begon als een blog; en de Artists Gallery , die al sinds 1946 bestaat, die kunstwerken van hedendaagse kunstenaars uit de Bay Area verkoopt en kunstwerken aan mensen verhuurt om in hun huis op te hangen. Kunstenaars, kunstliefhebbers, museumleden en medewerkers spraken ongeloof en verontwaardiging uit en zeiden dat de programma's die gepland waren voor bezuinigingen programma's waren die echt de gemeenschap omvatten.

"Het museum heeft de afgelopen anderhalf jaar gesprekken gevoerd over diversiteit, gelijkheid en inclusie", zegt kunstenaar en professor Lindsey White van het San Francisco Art Institute. "Deze programma's behandelen al die gesprekken en in feite zijn het vrij goedkope programma's om uit te voeren, en in een interne memo gaven ze aan dat dit niet hun besluitvormingsproces was – maar het is moeilijk om te weten wat hun besluitvormingsproces is wanneer ze praten niet met hun personeel en hebben geen gesprek met de gemeenschap in het algemeen.”

KQED meldde dat directeur Neal Benezra in een e-mail aan het personeel schreef dat de financiële besparingen door de bezuinigingen 'op zijn best minimaal' waren. Het museum zegt dat de bezuinigingen nodig waren vanwege de teruglopende bezoekersaantallen.

White was zaterdagochtend bij een protest voor het museum en hield een bord vast waarop stond: "Ik hou niet van top-down besluitvorming", met een doorgestreept hart om haar gevoelens duidelijk te maken.

“Hoe kun je een modern museum zijn zonder filmprogramma?” zij vroeg. "Wat ze ons nu vertellen, is dat ze niet relevant zijn."

(foto door Sharon Beals)

Liz Keim , filmconservator van het Exploratorium , was ook aanwezig bij het protest. Keim heeft directe kennis van de impact van het filmprogramma op levens: die van haarzelf veranderde toen ze, als kunststudent aan de University of California, Davis, in de jaren '70 de bus naar San Francisco nam om een zondagmiddagvertoning bij SFMOMA bij te wonen. Het zien van vroege films van Werner Herzog was transformerend, en de volgende dag kreeg ze een aanvraag voor het filmprogramma aan de San Francisco State University.

Film verandert het perspectief van mensen, vindt ze. "Het is een gemeenschappelijke ervaring," zei ze. "Emoties zijn besmettelijk – je kunt samen huilen; je kunt samen lachen. Er is iets aan het in het donker in een bioscoop zitten, opgeschort in de tijd door werk dat ons naar nieuwe manieren van denken en kijken brengt."

Chris Duncan, die een doos met flyers vasthield tegen de bezuinigingen, zei dat hij een emotionele band had met het filmprogramma sinds hij en zijn vrouw, Maria Otero, de pers leiden Land en Zee , die een boek publiceerde van filmmaker en SFMOMA-operateur Paul Clipsons tekeningen, Reel.

Lindsey White, professor aan het San Francisco Art Institute (foto door Sharon Beals)

Door de bezuinigingen verliezen zeven medewerkers hun baan. Een medewerker van SFMOMA die haar naam niet wilde geven, zei dat ze naar het protest was gekomen om haar collega's te steunen die deze programma's hebben gebouwd. "Dit zijn platforms voor het bouwen van gemeenschappen voor het museum," zei ze. "Daar zijn er nog maar weinig van."

Rick Prelinger , een professor in film en digitale kunst aan de Universiteit van Californië in Santa Cruz, evenals een archivaris die gevonden en weggegooid beeldmateriaal verzamelt, sloot zich ook aan bij het protest. Terwijl hij auto's toeterde ter ondersteuning, zei hij dat hij denkt dat de bezuinigingen SFMOMA in de verkeerde richting zouden leiden.

"Elk ander museum probeert erachter te komen hoe gastvrij te zijn en het te openen, en deze plek doet het tegenovergestelde," zei hij. "De manier om musea belangrijk te maken, is door mensen uit te nodigen."

Steve Polta is de directeur van San Francisco Cinematheque , dat samen met het museum zijn filmfestival Crossroads presenteert. Telefonisch bereikt Polta zei dat San Francisco zijn reputatie als hub voor avant-gardefilm gedeeltelijk te danken heeft aan het SFMOMA-programma, dat in de jaren '40 een reeks experimentele films had.

"Ik heb echt het gevoel dat ik relevant ben voor lokale gemeenschappen, het filmprogramma en Open Space zijn waar het is," zei Polta. “Zoveel filmmakers geven om het filmprogramma, en Open Space betrekt al deze dichters en schrijvers. Welk kunstmuseum heeft enige betrokkenheid bij literatuur?”

(foto door Sharon Beals)

Gina Basso, de curator van het filmprogramma, zei dat de filmserie uit de jaren 40 waarnaar Polta verwijst een baken voor haar is, en tijdens haar ambtstermijn heeft ze geprobeerd uitdagende films te tonen die het publiek aanspreken, evenals de relatie tussen film en andere kunstwerken.

Basso werkt ongeveer 15 jaar in het museum, begon als stagiaire in de Artist's Gallery en werkte uiteindelijk met het filmprogramma, in haar huidige functie sinds 2017. Ze zei dat ze trots is op programma's die ze heeft gemaakt, zoals een programma waarin filmmaker Jia in het zonnetje werd gezet. Zhangke en combineerde zijn films met anderen, en een genaamd Black Powers: Reframing Hollywood , met werk van Melvin Van Peebles, Spike Lee en Ava DuVernay.

Basso is een van de acht medewerkers die vanwege de bezuinigingen ontslagen worden.

"Ik wilde dat het museum vooruitstrevend was", zei ze. 'Ik hoop dat ze zullen nadenken over deze uitstorting van verdriet en verontwaardiging. De filmgemeenschap is erg loyaal en ondersteunend.”

Gina Basso, curator van SFMOMA's filmprogramma (foto door Sharon Beals)

Film is toegankelijk en een toegangspoort tot andere kunst, zegt Adam Piron , curator van het Sundance Film Festival en associate director van Indigenous Cinema daar. 'Het is het kunstmuseum van San Francisco,' zei hij over SFMOMA. "Het is een beetje krankzinnig om dat programma te schrappen, gezien de unieke geschiedenis van San Francisco."

Het wegwerken van zowel film als Open Space zou een flagrante omissie zijn, zei Piron. "Ze benadrukken de stemmen van ondervertegenwoordigde schrijvers, en ze zijn sterk in hun toewijding aan inheemse auteurs," voegde hij eraan toe. "Het museum probeert gemeenschappen te bereiken, maar dat is een van de weinige pogingen om dit echt te doen."

Maxe Crandall , associate director van Feminist, Gender, and Sexuality Studies aan de Stanford University, heeft met Open Space gewerkt. "Zoveel kunstenaars in de baai schrijven en werken samen met Open Space", zei hij. "Het is één enkele site waar je naartoe kunt gaan en de temperatuur kunt krijgen om te zien wat er aan de hand is."

Crandall noemt de voorgestelde bezuinigingen 'huiveringwekkend'. "Ik maak me zorgen over iets dat een culturele instelling zou moeten zijn, een bedrijfsinstelling aan het worden is", zei hij.

San Francisco-kunstenaar Ron Saunders is het daarmee eens. "Ik vind het een schande en een soort schande om programma's af te schaffen die ten goede komen aan artiesten en kunstenaarsgemeenschappen in San Francisco," zei hij. “Ze zijn een elitaire instelling geworden.”

Hij heeft vrienden gehad die hun werk verkochten in de Artist's Gallery, en hij is geïnterviewd voor Open Space. "Het is een middel voor mensen om meer te weten te komen over artiesten in de Bay Area, en ze snijden dat af," zei hij. "Voor mij zeg je dat je niet geïnteresseerd bent in de artiestengemeenschap."

Raw Materials, de podcast van het museum die zojuist een hoofdprijs heeft gewonnen , wordt een audio-zine die interactie zal hebben met tentoonstellingen in het museum.

Erin Fleming, die de podcast begon, woont nu in Los Angeles en werkt als Senior Digital Production Specialist bij Qatar Museums. In een e-mail zei ze dat de podcast persoonlijke verhalen had over kunst en cultuur, in plaats van experts. De collectie van SFMOMA is, zoals veel musea voor moderne kunst, overweldigend wit, benadrukte ze.

"Diversiteit in programmering compenseert geenszins een gebrek aan diversiteit aan de muren van het museum", schreef Fleming. "Maar toch – Open Space, Raw Material en het filmprogramma waren zakken van SFMOMA die kunstenaars van kleur, transgender en niet-binaire kunstenaars, en andere kunstenaars die historisch gezien buiten het grote verhaal van de kunstgeschiedenis zijn gecentreerd, gevierd en betaald, hebben gecentreerd, gevierd en betaald. en dus genegeerd door musea.”

Een woordvoerder van SFMOMA stuurde een verklaring waarin stond: "de pandemie heeft een grote impact gehad op onze activiteiten, waardoor bestaande uitdagingen zoals verminderde aanwezigheid, groeiende kosten en beperkte budgetten zijn verergerd", en dat ze "zich inzetten voor een programmering die de bezoekerservaring verbetert, zowel in onze galerijen en in het hele museum.” Toen ze in een e-mail werden gevraagd om te reageren op de mensen die zeggen dat de programma's belangrijk zijn voor de gemeenschap en dat de bezuinigingen niet veel geld zouden besparen, antwoordden ze: "helaas kan ik niet meer toevoegen dan hieronder staat."

Een online petitie tegen de bezuinigingen heeft op dit moment meer dan 2.000 handtekeningen. Op donderdag 5 augustus is er weer een protest bij het museum gepland.

(foto door Sharon Beals)

Gregory