Politiehond Bart stopt: hoe hij zijn neus stak in meerdere Noord-Hollandse zaken
Politiehond Bart, die meehielp bij het oplossen van meerdere Noord-Hollandse zaken, is met pensioen. Hij werkte in totaal 3,5 jaar samen met een van de politieagenten uit de provincie, bij wie hij ook in huis woonde. NH Nieuws blikt terug op drie bijzondere momenten in hun carrière.
“Ik was gecharmeerd van Bart, het is een vrolijke en sociale hond met een uit- en aanknop: hij weet wanneer hij wel of niet moet werken”, vertelt zijn baasje. Politieagent M. – die vanwege zijn werk niet met zijn hele naam in dit artikel staat – was al meerdere jaren werkzaam als politieagent in Noord-Holland toen hij besloot hondengeleider te worden.
Op 4 maart 2019 trekt hond Bart op 5,5-jarige leeftijd in bij het jonge gezin van de agent. “Dat was even wennen”, vertelt hij. “Bart zit 24 uur per dag bij je. Thuis, maar dus ook op het werk.“
Belangrijke momenten
Hij kan zich meerdere situaties voor zich halen waarin Bart onmisbaar was. “De laatste tijd worden politiehonden steeds negatief in beeld gebracht. En dat is zo zonde, want ze zijn echt onmisbaar in het werk wat wij verrichten”, legt hij uit.
En dat blijkt: Barts baasje somt zo een paar anekdotes op, waaruit blijkt dat Bart zich bewezen heeft. “Aan het einde van zo’n dienst stond je dan gewoon te stuiteren van de adrenaline”, vertelt hij.
NH Nieuws somt drie belangrijke en onderscheidende momenten van M. en politiehond Bart op, die M. zich goed herinnert en nooit zal vergeten.
Op zoek naar gewapende berover van taxichauffeur
“Bij deze zaak was er een poging gedaan om een taxichauffeur te beroven met een groot mes”, vertelt M. “Met het basisteam Zaandam probeerden wij een spoor tegen te komen van de dader.”
Tekst gaat verder onder infoblok.
“We bleven in die omgeving surveilleren en probeerden Bart die verse menselijke lucht te laten oppakken. Toen dook Bart opeens de bosjes in.”
Toen M. hem achterna ging in het dichtbegroeide gewas, zag hij het gedrag van de hond plotseling veranderen. “Voordat ik het weet ging hij op zoek naar de bron van de verse menselijk lucht in de bosjes. Totdat ik op een meter of vijf van mij vandaan hoor: ‘Goedemorgen, ik zit hier’. Je schrikt je natuurlijk het apezuur! Later bleek dat dezelfde persoon die we vonden ook schuldig was aan vier of vijf pogingen tot beroving.”
Tegenstribbelende verdachte
“In Haarlem, in de periode van de avondklok, kregen wij een melding binnen van een ruzie in een woning. Andere agenten daar al aanwezig en samen met een collega en Bart gingen wij ook die kant op. We wisten dat de man die daar verbleef in dat huis een vuurwapen zou kunnen hebben.”
Lees door onder de tweet.
“Mijn collega liep bij aankomst alvast naar de woning toe. Ik moest bij de auto blijven en Bart eruit halen. Alles leek onder controle, maar uit het niets hoorde ik geschreeuw en stommelgeluiden. ‘Vechten’, ‘meewerken’, klonk er. Ik liep de voortuin in en zag drie grote collega’s met een verdachte in het midden van de gang heen en weer gaan. De verdachte was enorm groot en sterk.”
“Nadat ik een officiële waarschuwing gaf, zoals dat altijd moet, leek het uit de hand te lopen. Zo bleef de man proberen mijn collega een kopstoot te geven. Toen heb ik Bart bij zijn hoofd gepakt en hem in zijn been laten bijten. Mijn collega’s kregen toen weer de overhand. Door het inzetten van de hond heb ik hen geholpen om erger te voorkomen.”
Inbrekers op heterdaad betrapt in woning
In Heemstede werden Bart en M. onlangs opgeroepen voor een heterdaad inbraak.
“Ik betrad de woning, dat doe ik zelfstandig met Bart. ‘Hier spreekt de politie, we hebben een hond bij ons’, roep ik dan, want ik moet melden dat de hond wordt ingezet. Wanneer ik dat zeg, begint Bart automatisch te blaffen. Op de eerste verdieping gaf de hond al aan dat er menselijke lucht was in de woning. Boven stond een slaapkamerdeur dicht, die vanaf de andere kant werd tegengehouden.”
“Daar troffen Bart en ik twee hele stoere gasten aan, die wel durfden in andermans woning in te breken, maar die nog net niet in hun broek stonden te poepen vanwege het geblaf en de hond. We betrapten ze op heterdaad in het huis, met de spullen die ze van plan waren te stelen uitgestald op het bed. Ook stonden ze op de bodycam. Ze konden geen kant meer op: dan sta je achteraf wel even te stuiteren van de adrenaline.”
Gouden mandje
Nu politiehond Bart met pensioen is, ziet het leven er voor zowel hem als voor zijn voormalig geleider anders uit. Zo vertelt M. dat hij zelf de keuze had om als geleider zijn hond te houden, maar daar tot zijn verdriet geen ruimte voor had. “Ik kon hem de juiste plek niet bieden, anders was hij hier gebleven, maar ik heb nog een hond en een kat en drie kleine kinderen.”
Dat de betrouwbare Bart een gouden mand verdient, stond wel vast. “En die hebben we gevonden bij de broer van de africhter van Bart. Vorige week donderdag hebben we hem daarnaartoe gebracht. Ik ga niet ontkennen dat ik een traantje heb gelaten”, vertelt hij. “Dat is een van de moeilijkste beslissingen die ik tot nu toe heb gehad, maar gelukkig houden de nieuwe eigenaren me af en toe nog op de hoogte.”
