Stilgehouden.nl

Pieter* is B&B-buren zat, en hij is niet de enige: “Ik weet van mensen die ervoor verhuisd zijn”

Bron

“Je bent nooit meer vrij van de toerist. En vergeet niet: ik ben niet op vakantie hier, ik ga vroeg m’n bed uit om naar mijn werk te gaan.” Pieter* woont in een woonwijk in Den Burg. Zijn buren runnen achter hun woning een bed and breakfast. “Iedereen komt graag naar Texel, want ze ‘hebben altijd een B&B willen hebben’. Maar ik wil ook soms rust.”

Hij wil graag niet met naam- en toenaam worden genoemd, want de discussie ligt gevoelig op het eiland. Tegen het toerisme op zich heeft hij niets. De meeste mensen zijn ervan afhankelijk. Maar het moet niet te veel worden. “Ik snap dat ondernemers voor hun bedrijf opkomen, maar ze moeten ook realiseren dat misschien het maximale is bereikt. En je kunt ook doorschieten. Er is een keer een grens.”

En hij wil ook de andere kant van de medaille laten zien. Hoe het is als je bewoner op Texel bent en elke week andere toeristen naast je krijgt. “In mijn geval is het ook zo dat de bed and breakfast in een woonwijk is. Er is voor de toeristen geen aparte parkeergelegenheid, dus ze parkeren in onze wijk.” Hij is daarom juist wel enthousiast over het toeristisch toekomstplan dat nu ter inzage ligt. Want daarin staan nog concretere regels als het gaat om de parkeernorm en bed and breakfasts zelf.

Verdienmodel

“Een B&B moet ondergeschikt zijn aan een woning”, zegt hij. “Dat is nu niet altijd zo. Vroeger verhuurden mensen een kamertje en deelden ze een badkamer en keuken met ze. Nu wordt een schuur of halve woning verbouwd. Ook omdat de bewoners zelf meer privacy willen, en de gast ook. Dat begrijp ik. Maar het moet niet koste gaan van de inwoners. En trouwens: waar het vroeger een aanvulling op het inkomen was, is het inmiddels een verdienmodel geworden.”

Hij vervolgt: “Mensen verdienen soms 25.000 euro per kamer per jaar. Dat is een heel inkomen. Ze verhuren liefst voor minstens drie dagen aaneengesloten en hoeven alleen de schoonmaak op de wisseldagen te doen. Soms bieden ze niet eens ontbijt aan. Er zijn veel kortstondige verblijven en veel wisselingen, waardoor je heel vaak weer andere toeristen in de wijk krijgt.”

Hij kent ook veel mensen die zijn verhuisd vanwege de toeristen. Bijvoorbeeld omdat ze een bed and breakfast naast zich hadden. “En dan kregen ze op het nieuwe adres weer een B&B naast zich. Ik heb meer mensen gesproken die aangeven blij te zijn als de B&B’s weg zijn. De meeste mensen spreken zich er alleen niet over uit, omdat ze geen problemen willen hebben met hun buren. Zelf heb ik ook overwogen te verhuizen, en zelfs van het eiland weg te gaan. Maar ik ben een echte Texelaar en wil eigenlijk niet weg. Alleen wil ik soms ook rust.”

Overigens wil hij benadrukken dat hij niets heeft tegen de bed and breakfasts die zich aan de regels houden. Het gaat hem puur om de mensen die een loopje met de regels nemen. En daarom vindt hij het goed dat het toeristisch toekomstplan daar paal en perk aan wil stellen. De verhuurders van drie kamers moeten volgens het plan nu terug naar twee kamers. Hier gaan de logiesverstrekkers overigens zelf weer tegen in het verweer. “Maar mijn probleem zit hem ook in de handhaving. Het duurt soms jaren voor er iets gebeurt.”

Vergrijzing

Verder maakt hij zich veel zorgen over de toekomst van Texel, en dan vooral vanwege de jeugd. “Er is hier ontzettende vergrijzing. Over zeven jaar is de helft van de inwoners ouder dan 65 jaar. Ik vind dat erg zorgelijk. Veel jongeren kunnen op Texel geen huis meer krijgen. Mijn kinderen wonen er zelf ook niet meer en vrienden van ze kijken naar een huis in Den Helder. Als dat gebeurt, gaat er weer een jong startend gezin weg van het eiland.”

En hij vreest ook dat het nog veel erger gaat worden met het toerisme. “De veerboot van de TESO is eigenlijk te goed: hij vaart vaak en er kunnen veel auto’s voor een relatief lage prijs mee. Waardoor soms drie auto’s bij een zespersoonshuisje staan. En in het plan wordt het dagtoerisme ook niet meegenomen en dat is een enorme druk op het eiland. Ik ben bang dat er steeds meer een ‘stedentripgevoel’ gaat komen, waarbij bussen massaal naar Texel gaan en een rondje over het eiland rijden zodat je kan zeggen dat je daar ook ben geweest.”

Gregory