Site pictogram stil gehouden

Onbegrip bij pro-abortusdemonstranten: “Ze draaien de klok terug, ik stond hier 60 jaar geleden ook”

Bron

Honderden mensen demonstreren vandaag op de Dam tegen de mogelijke afschaffing van het federale abortusrecht in de Verenigde Staten. Met boodschappen als “my body, my choice” wordt gepleit voor veilige toegang tot abortus in Amerika, waar afgelopen week ook al duizenden mensen de straat op gingen om te demonstreren voor zelfbeschikkingsrecht. 

Op de demonstratie, die onder andere wordt gesteund door kenniscentrum Rutgers, Amnesty International, Women Inc. en de organisatie achter de Nederlandse Women’s March, zijn honderden demonstranten aanwezig. Het initiatief voor de demonstratie kwam van Annemieke van Straalen. “Het nieuws is wat mij betreft een aanval op de lichamelijke integriteit en daarmee ook een aanval op de menselijkheid. Daar voel ik me emotioneel door geraakt.”

Waken voor abortusrecht

Naast de solidariteit voor Amerikaanse vrouwen die mogelijk hun zelfbeschikkingsrecht verliezen, wordt ook opgeroepen te waken voor veilig abortusrecht in Nederland. “Het gebeurt in Amerika maar ik denk dat het des te belangrijker is dat we ook in Nederland beseffen dat het geen vanzelfsprekendheid is dat wij toegang hebben tot veilige abortus”, zegt van Straalen daarover. “Ik weet dat we in Nederland ook partijen hebben die het liefst abortus weer zien verdwijnen, en dat wil ik niet.”

Bij Noa van der Kaay, die vandaag precies 5 jaar geleden een abortus onderging, kwam het nieuws deze week hard binnen. “Door het nieuws ben ik ook gaan reflecteren op wat voor invloed dat op mijn keuze had gemaakt. Ik denk dat dat er wel voor had gezorgd dat ik de keuze had moeten maken om een onveilige abortus te ondergaan.”

Dolle Mina’s 

Niet alleen de jonge generatie was aanwezig vandaag. Er zaten ook enkele leden van de Dolle Mina, een actiegroep, opgericht in 1969, die met ludieke acties de rechten van vrouwen wilden verbeteren. “Ze draaien gewoon de klok terug, ik stond hier 60 jaar geleden ook al, maar toen met mijn buik bloot. Dat kan niet meer, dus ik heb het nu maar opgeschreven”, zegt een van hen. “Vroeger danste ik, nu zit ik. Maar ik blijf demonstreren.”

Hoewel het Van der Kaay pijn doet dat het weer nodig is, voelt ze zich juist gesteund door de verschillende generaties die vandaag demonstreren. “Ik vind het heel mooi dat al die generaties die ervoor gevochten hebben, er nu ook zijn om dat recht te blijven beschermen.”
Mobiele versie afsluiten