Lisa speelt het veilig in "Lalisa"
Zelfs als je terloops kennis hebt van de K-popwereld, is de naam " Black Pink " waarschijnlijk geen anomalie. De supermachtgroep heeft ontelbare keren bewezen hoe invloedrijk een naam kan zijn, van pittige oproepen in hun liedjes ("Black Pink in your area!") tot hun eerste volledige project simpelweg The Album omdat er daarna niets anders meer nodig is naar de naam Black Pink.
Lisa 's solodebuut draagt bij aan deze 'names have power' erfenis. Na Rosè 's single-album in maart, kondigde de jongste van Black Pink afgelopen vrijdag haar aanwezigheid in de soloscene aan met de titelloze Lalisa – "Lalisa" als Lisa's Thaise naam.
Binnen 24 uur overtrof haar "Lalisa" MV het kijkrecord voor een soloartiest, met een snelheid van maar liefst 73,6 miljoen views aan het eind van de dag. Het album zelf oogstte ook 800.000 pre-orders.
Maar met de grootmoedige Black Pink-naam komt vaak de YG-strategie om kruimels uit te delen. Dit geldt helaas voor het single-album van Lalisa. Net als Rosè's R bevat Lisa's solo alleen een titelnummer en een b-kantje. De grootste vraag blijft echter: waarom was deze Lisa's solodebuut? Waarin verschilt solo Lisa van Lalisa van Black Pink-lid Lisa?
Zodra "Lalisa" begint, kunnen luisteraars horen dat het een Black Pink-track is, geproduceerd door Teddy . De productieformule van pakkende (meestal koperen) instrumentale hooks en scherpe Engelse zinnen – die het maar al te gemakkelijk maken om mee te zingen – is van fundamenteel belang voor de groep. Het is duidelijk dat ze vasthielden aan deze succesvolle strategie voor Lalisa.
De oorwormhaak, de schaarse instrumentals, de pre-refreinopbouw, de kleine pauze en de impactvolle drop zijn allemaal aanwezig in Lisa's titelnummer. Het kromgetrokken hoorngeluid omlijst "Lalisa". In tegenstelling tot sommige koperen haken van Black Pink, heeft deze echter een onaangenaam hoge toonhoogte. Het raakt het oor vreemd. Dit in combinatie met de lengte van elke noot zorgt voor een minder dan ideale luisterervaring.
"Lalisa" speelt met wat experimenteren door het nummer in drie verschillende delen te breken: de hoofdhaak, de brug en de danspauze. Deze muzikale omschakelingen zijn niet zo dramatisch als bijvoorbeeld Aespa 's “ Next Level ”, maar de kleur van het nummer verandert zonder waarschuwing, wat resulteert in een hit-or-miss reactie en een vleugje auditieve whiplash.
Deze carrousel van geluiden wordt ook weerspiegeld in de MV. "Lalisa" heeft 12 sets, waarbij Lisa minstens 12 verschillende outfits draagt, variërend van een leren outfit tot een traditionele Thaise kledingstijl. Hoewel 12 sets en 12 plus-kostuums een beetje extreem lijken (zelfs voor K-pop), brengen ze allemaal de boodschap 'ik ben vertrouwen' naar huis, zij het op een zeer flitsende manier.
De opening van "Lalisa" laat Lisa zien die door een roze verlichte gang loopt, met haar rug naar de kijkers. Dit is niet alleen een directe vertaling van de eerste songtekst – "Je weet het alleen door naar mijn rug te kijken / Als het donker wordt, schijnt het licht roze" – maar het markeert een poging om een overgang te creëren van Black Pink Lisa naar soloartiest Lisa. Ze draagt een zwarte tule jurk die de vleugels uit "How You Like That" weerspiegelt, maar Lisa loopt natuurlijk alleen naar de smeedijzeren poorten.
Vanaf dit moment verschuift Lisa naar een gewaagd Joker-jack en -rok terwijl ze door een steegje vol neonreclames loopt. Een paar seconden later staan streetwear en comfort centraal, terwijl de choreografie centraal staat. Binnen deze drie minuten en 27 seconden durende video slaagt Lisa erin langs te flitsen op een motorfiets, een kamer binnen te stormen in een detectiveachtig zwart pak (met een megafoon in de hand), te paaldansen en een vierwieler in de woestijn te besturen.
De scherpte van deze MV verzacht een deel van zijn scherpte tijdens de brug. Lisa's stem krijgt een lichtere en meer speelse toon, terwijl ze zingt rond een kleurrijke pastelscène, gekleed in een roze jasje en korte spijkerbroek. Dit deel is een welkome afwisseling van de snelle shuffle van sets, en het pronkt met Lisa's opgewekte persoonlijkheid. Er zijn echter zoveel achtergronden en kostuumvariaties dat deze scène gewoon een andere esthetiek wordt in de MV.
Er is een overvloed aan verschillende focussen in "Lalisa" die teruggaan naar de oppervlakkige boodschap van Lisa's onverschrokken zelfvertrouwen. Ze beweegt naadloos door overgangen. Maar terwijl ze gepantserd blijft met haar prestatiecapaciteiten, hebben kijkers te veel om door afgeleid te worden. Ze kunnen zowel naar alles als helemaal niets kijken.
Ondertussen blijft de danspauze hangen. In een interview met Billboard vermeldt Lisa dat Thaise traditionele muziek haar aparte geluid vormt sinds ze rapt over haar reis “van Thailand naar Korea”. Als aanvulling op de instrumentale verschuiving draagt Lisa een traditionele Thaise jurk terwijl ze op een gouden troon zit.
Muzikaal is de danspauze een totale aanpassing van de rest van het nummer. De instrumentale herhaling is scherper en heeft meer impact op het oor – een stuk dat je nog een keer wilt horen. Hier demonstreert Lisa ook de volle kracht van haar intense oogcontact, haar kenmerkende gezichtsuitdrukkingen en haar moeiteloze controle over haar lichaam wanneer ze danst.
Anders valt er niet veel anders op in "Lalisa". Hoewel de performancefocus van de MV niet nieuw is, deed de choreografie verlangen naar meer, hoewel het paaldansen deed denken aan After School en een leuk detail was. Lisa is een uitstekende performer, maar haar solodebuutchoreo ging de weg van TikTok-gedreven.
"Lalisa" heeft enkele charmes van bepaalde Black Pink-knallers, en soms hebben we die haken nodig die in ons hoofd blijven steken maar geen zin hebben. Maar waarom zou je zo'n nummer als solodebuut uitbrengen? Uiteindelijk is "Lalisa" een nummer dat het ook goed had kunnen doen als solo op een Black Pink-album. Is het zo bijzonder dat Lisa een soloartiest moet zijn om het te zingen en uit te voeren?
Hetzelfde geldt voor de enige b-kant op Lalisa. "Geld" geeft geen nieuwe kijk op Lisa de kunstenaar. In feite draagt dit nummer het onbezonnen zelfvertrouwen van "Lalisa", maar met een gezonde dosis arrogantie. Terwijl de outro eruit stampt:
Mijn geld beweegt
Geld dat ik kies
Celine mijn schoenen
Loop op je af
Mijn geld regels
Het is verfrissend om Lisa tot op zekere hoogte op dit onbeschaamde volkslied (met semi-twijfelachtige onzinnige teksten) te zien. Tegelijkertijd is het moeilijk te geloven dat er naast “Money” geen andere b-kantjes waren voor dit soloalbum.
Niet alleen lijkt de koperen haak een beetje te veel op de instrumentale herhaling in "Lalisa", maar het pre-refrein is niet vleiend. Het was waarschijnlijk een stilistische keuze om Lisa hier meer nasaal te laten zingen. Het klinkt echter alsof ze zich inspant voor de hogere tonen. Haar stem krijgt een zeurderige kwaliteit en wanneer de muziek meestal wegvalt, laat de combinatie Lisa's sterke punten niet zien. Voor zo'n langverwachte release stelt Lalisa op verschillende fronten teleur.
Wat zit er in een naam? Voor zo'n iconisch wereldwijd figuur en een gedurfde artiest met een direct herkenbare naam, onthult Lisa helaas niets voorbij de oppervlakte met haar solo-inspanning Lalisa. Het titelnummer, de MV en de b-kant "Money" hebben alle glitter en glamour, maar niet veel meer. De volgende keer dat we iets van soloartiest Lisa zien – niet alleen Black Pink Lisa – hopen we dat het iets is dat verder gaat dan alleen haar naam laten zien.
( Billboard , Naver , YouTube . Tekst via LyricsKpop , YouTube . Afbeeldingen via YG Entertainment.)
