'Ik ben een olfactorische wetenschapper en zo weet je of je neusblind bent geworden voor geuren in je huis'
Door onze huizen van vorm te veranderen in kantoren, scholen, sportscholen, kinderdagverblijven en meer sinds het begin van de pandemie, hebben velen van ons deze ruimtes ook vereerd met onze constante aanwezigheid – plus de lichaamsgeuren die daarmee gepaard gaan. We hebben ook extra geurgenererende activiteiten ingevoerd, van elke avond koken of afhaalmaaltijden binnen tot regelmatig zweten door squats of zonnegroeten. Als zodanig heeft uw huis waarschijnlijk nieuwe of intensere geuren aangenomen, maar als u eraan gewend bent, kunt u ze mogelijk niet detecteren vanwege een fenomeen dat neusblindheid wordt genoemd.
"Het idee achter neusblindheid is dat het olfactorische systeem is ontworpen om veranderingen in onze omgeving te detecteren", zegt olfactorische wetenschapper en experimenteel psycholoog Pam Dalton, PhD, MPH , die onderzoek doet naar neusblindheid en geur in het Monell Chemical Senses Lab in Philadelphia . "Als een chemische stof gedurende een lange periode aanwezig is – en bij lange, kan het een minuut tot vijf minuten tot een uur zijn – reageren de receptoren in de neus erop niet meer omdat het geen nieuwe informatie meer geeft."
"Als we een paar minuten in een omgeving hebben geademd terwijl we een geur ruiken en er is niets ergs gebeurd, hoeven we niet echt meer op die geur te letten – dus we kunnen het niet meer detecteren." —Pam Dalton, PhD, MPH
In wezen is geur een van de zintuigen die ons lichaam gebruikt om belangrijke veiligheidsaanwijzingen over onze omgeving te krijgen – wat betekent dat het systeem is ontworpen om ons te waarschuwen voor mogelijk gevaar. "Als we het een paar minuten hebben overleefd in een omgeving te ademen terwijl we een geur ruiken en er is niets ergs gebeurd, hoeven we niet echt meer op die geur te letten – dus we kunnen het niet meer detecteren", zegt Dr. Dalton, "wat neusblindheid op het werk is." En tenzij het aroma in intensiteit verandert, blijven we er binnen die omgeving neusblind voor.
Aangezien velen van ons nog steeds veel tijd thuis doorbrengen – en misschien meer tijd dan vóór de pandemie het geval was – is het zeer waarschijnlijk dat we neusblind zijn geworden voor een verscheidenheid aan geuren die door onze ruimtes dwarrelen. "In normale tijden gaan we meerdere keren per dag ons huis in en uit, en er is veel geurverdunning die optreedt bij het openen en sluiten van de deur", zegt Dr. Dalton.
Door binnen te blijven (en dingen te doen die stinkende gevolgen hebben), kunnen er daarentegen meer geuren vast komen te zitten – vooral in stoffen zoals bekleding en tapijten – en word je neusblind voor die vastzittende geuren. "Als je ook geen goed functionerend luchtverversingssysteem hebt, zoals een systeem dat werkt met koolstoffilters, dan kunnen deze geuren ook gemakkelijk in je omgeving worden gerecirculeerd", zegt dr. Dalton.
Waarom bepaalde geuren blijven hangen
Niet alle geuren worden op dezelfde manier gecreëerd, en bepaalde aroma's zullen eerder in een ruimte blijven hangen dan andere – waardoor neusblindheid thuis een groter probleem wordt voor die lang aanhoudende geuren. "Bepaalde geurmoleculen zijn zwaarder in termen van hun molecuulgewicht, dus ze zullen minder snel uiteenvallen door dingen als ozonlicht in de omgeving", zegt Dr. Dalton. Denk bijvoorbeeld aan de geur van zweetvoeten of oude kaas, die beide afkomstig zijn van vetzuren met een korte keten, die een hoog molecuulgewicht hebben en de neiging hebben om te blijven hangen. Hetzelfde geldt voor huisdierengeuren, die zich gemakkelijk aan oppervlakken hechten, door middel van huidschilfers of zelfs urine in het geval van katten zonder goed, goed, gericht.
"Andere soorten geurmoleculen zijn licht van gewicht en zeer vluchtig, wat betekent dat ze snel zullen diffunderen en ontsnappen", voegt Dr. Dalton toe. Visgeurmoleculen zijn bijvoorbeeld klein en vervliegen snel, maar we zijn bijzonder gevoelig voor deze geuren, dus we hebben de neiging ze een tijdje te detecteren, zelfs als er maar een heel klein beetje van de geur overblijft.
Hoe weet je of je neusblind bent geworden voor geuren in je huis?
De beste manier om te bepalen of je neusblind bent geworden, is door iemand bij je thuis uit te nodigen die niet bang zal zijn om hun eerlijke mening te delen over of ze iets kunnen ruiken, zegt dr. Dalton.
Nog een idee: verander indien mogelijk de context om erachter te komen of een bepaald item stinkt. Als je bijvoorbeeld vermoedt dat een plaid op je bank stinkt, maar geen geur waarneemt wanneer je eraan ruikt, neem hem dan mee naar een andere kamer en probeer het opnieuw. "Soms raken we gewend aan geuren in een bepaalde ruimte, maar als we ze naar een andere plaats verplaatsen, kunnen we ze weer gaan ruiken", zegt dr. Dalton. Als u het item verplaatst, kunt u erop attent worden gemaakt dat u neusblind bent geworden voor de geur.
Het is ook vermeldenswaard dat iedereen geur een beetje anders verwerkt , en wanneer we een waarde toekennen aan een geur – goed, slecht of onverschillig – kan het zelfs veranderen hoe lang we die geur blijven detecteren voordat we neusblindheid ervaren. Volgens het onderzoek van Dr. Dalton zullen mensen, wanneer ze denken dat een geur slecht is, deze waarschijnlijk langer ruiken dan wanneer ze dachten dat het goed rook.
In een experiment plaatste ze drie groepen mensen in kamers met dezelfde geur. Ze vertelde de ene groep dat de geur een botanisch extract van een bloem was, een andere dat het een testdeodorant was en de derde dat het een chemische stof was die bepaalde mensen onwel had gemaakt. "Onder die omstandigheden was de laatste groep mensen die de waarschuwing kregen dat de geur slecht was, degenen die het aanzienlijk langer bleven ruiken dan de mensen in de andere groepen", zegt Dr. Dalton. "Het is niet dat hun olfactorische systemen beter werkten, maar in plaats daarvan is het alsof ze dit systeem in hun hersenen hebben opgedoken en er meer op afgestemd zijn."
Hoe zich te ontdoen van geuren waarvoor u neusblind bent geworden:
Alleen omdat je neusblind bent geworden voor geuren in je huis, wil nog niet zeggen dat gasten in je ruimte dat ook zijn. Gelukkig heb je opties om mogelijke geuren vooraf te elimineren. "We zeggen altijd dat de oplossing voor vervuiling verdunning is", zegt Dr. Dalton: Open je ramen, open de deur en lucht dingen zoveel mogelijk uit, zodat geurmoleculen van oppervlakken kunnen worden bevrijd en in de lucht. Het inschakelen van fans kan hier ook bij helpen, als je ze bij de hand hebt.
Een andere optie: gebruik een deodorant voor thuis – zoek naar die term, in tegenstelling tot een huisgeur die gewoon een nieuwe geur aan je ruimte toevoegt – die meestal zetmeelmoleculen bevatten die zich binden met stinkende verbindingen en ze uit de lucht halen, zegt Dr. Dalton. "Enzymatische reinigingsmiddelen kunnen ook onaangename geuren op oppervlakken afbreken", voegt ze eraan toe, "omdat hun actieve ingrediënten bellen vormen rond de onaangename geurmoleculen, waardoor de geur in wezen uit de lucht wordt verwijderd."
Wat je ook kiest (of niet!), Weet dat zodra je gasten zich vestigen en je begint te praten over niet-geurgerelateerde onderwerpen, ze na verloop van tijd waarschijnlijk ook neusblind zullen worden voor wervelende geuren. Het mooie van neusblindheid is dat wat de neus ook weet, hij uiteindelijk vergeet.
Oh Hallo! Je ziet eruit als iemand die dol is op gratis workouts, kortingen voor cult-favoriete wellnessmerken en exclusieve Well+Good-content. Meld u aan voor Well+ , onze online community van wellness-insiders, en ontgrendel uw beloningen direct.
