Stilgehouden.nl

Het ‘onvergeeflijke’ fietspad een jaar na Sams noodlottige ongeval onveranderd

Bron

Een jaar nadat de 17-jarige Sam Hooftman op ongelukkige wijze in de Leidsevaart terecht kwam en verdronk, is er niets veranderd aan het fietspad. Veel Haarlemmers ondertekenden de petitie om hier bijvoorbeeld hekken te plaatsen. Want de situatie is ‘onvergeeflijk’. Een term die ook de Fietsersbond hanteert, ondanks dat zij de situatie niet als gevaarlijk bestempelen. Maar één foutje kan catastrofale gevolgen hebben. 

De 17-jarige Sam raakt op nog onverklaarbare wijze te water als hij na middernacht van een feestje in Heemstede terug fietst naar zijn ouderlijke woning in Overveen. Als hij niet op het afgesproken moment thuis komt, wordt er een grote zoektocht opgezet. Na ruim een dag lang zoeken door heel veel vrienden, kennissen en buurgenoten, wordt zijn lichaam in de Leidsevaart gevonden. 

De politie komt al snel tot de conclusie dat het om een noodlottig ongeval gaat. Maar veel buurtbewoners, fietsers en ook vooral ouders van tieners kennen het fietspad waar Sam fietste als een dubieuze route. Vanaf het kruispunt rijd je vanaf een talud via een flauwe bocht naar beneden richting de Leidsevaart. Bij het water houdt een hek op en is er langs de kade een lage betonnen afzetting.

Maak je hier een slinger of gaat een inhaalactie verkeerd, dan zijn er twee mogelijkheden. Je valt van het hoger gelegen fietspad op de weg, waar de auto’s net het gaspedaal intrappen. Of je belandt in de vaart, met een kade die niet altijd makkelijk te beklimmen is. Een petitie die daags na het vinden van Sam wordt opgezet, om bij dit stuk fietspad snel een hek te plaatsen, wordt dan ook meer dan 26 duizend keer ondertekend. 

Overburen

De 17-jarige dochter van Norbert van Alphen fietst hier ook vaak langs, zeker sinds hij hier tegenover de plek is komen te wonen waar Sam te water raakte. Norbert is er niet zeker van of een hek zou helpen om dit soort noodlottige ongelukken te voorkomen. Wel hangt hij binnenkort een extra camera aan de gevel van zijn huis. Via een abonnement worden die beelden bewaard. “Dan kan de politie ze bekijken in dit soort situaties.” Inderdaad riep de politie Haarlemmers vorig jaar ook op om camerabeelden van deurbellen te delen, om zo Sam te kunnen opsporen. 

Een buurman weet te vertellen dat de gemeente van plan is achter de woningen aan de Leidsevaart een doorstroomfietspad aan te leggen, als de woningbouwplannen van Ontwikkelingszone Haarlem-Zuidwest worden gerealiseerd. “Dan kan dat fietspad langs de vaart weg volgens mij.” Maar hoe snel dat er ligt is de vraag, met alle uitstel van bouwplannen door bezwaarprocedures en stikstofbepalingen. “Misschien eens over tien jaar?”, is zijn inschatting. 

Buurvrouw Nicolette staat met een kennis uit de stad te praten die net voorbij liep. Ze ziet liever geen hek, omdat dat het uitzicht belemmert. “Maar misschien zijn in beton verankerde bloembakken een idee”, suggereert Chantal, de kennis van Nicolette. “Het is toch een kwestie van perceptie en met bakken maak je het misschien toch visueel veiliger.”

“Ik snap ook wel dat de gemeente niet gaat investeren in een breder fietspad aan de huizenkant voor heen en weer, als ze van plan zijn achterlangs onze huizen een fietspad aan te leggen”, vindt Nicolette. Maar daarmee is de ‘onvergeeflijke’ situatie nu niet geholpen. 

‘Never fade away’

Op deze eerste sterfdag van Sam staan met enige regelmaat voornamelijk jongeren even stil bij een monumentje van Sam, dat eind vorig jaar is geplaatst. Bloemen en kaarsjes liggen rondom de natuursteen met een naamplaatje. ‘Never fade away …’ staat onder zijn naam. Want op 17-jarige leeftijd hoor je nog niet aan het einde van je leven te zijn. 

De ouders van Sam laten via een vriendin weten nog altijd dankbaar te zijn voor de vele hulp die ze kregen van iedereen, soms wildvreemden, in hun zoektocht naar Sam. En voor de steun nadat hij was gevonden, door onder andere de Wandeling voor Sam. Honderden mensen liepen mee van het station van Heemstede, waar de vrienden van Sam hem voor het laatst zagen, tot de plek waar hij vermoedelijk te water raakte. 

Gregory de Boer