Het 1991-project
In 1991, op de rand van bankroet, gaf India de Licence-Raj op en bevrijdde het zijn economie van vele socialistische ketenen. Premier Narasimha Rao kondigde aan de natie aan:
Wij zijn van mening dat een groot deel van de overheidsvoorschriften en -controles op economische activiteit hun nut hebben overleefd. Ze verstikken de creativiteit en innovativiteit van onze mensen. Buitensporige controles hebben ook geleid tot corruptie. Ze hebben inderdaad in de weg gestaan bij het bereiken van onze doelstellingen om de werkgelegenheid te vergroten, de verschillen tussen platteland en stad te verkleinen en te zorgen voor meer sociale rechtvaardigheid.
En hij meende het: in het plan werden tarieven en controles opgeheven, duizenden licenties afgeschaft, hele afdelingen ongedaan gemaakt. Er werd een motie van wantrouwen in het parlement ingediend, maar de tegenstanders maakten een tactische fout en liepen weg, waardoor er net genoeg stemmen overbleven voor de regering van Rao om te overleven en het plan door te laten. Het resultaat was een economische revolutie. De economische groei nam toe en miljoenen werden uit de armoede getild. Toch was het Project van 1991 onvolledig en veel jonge Indiërs van tegenwoordig hebben weinig waardering voor de winst die is gemaakt of waarom ze zijn gebeurd.
Het 1991-project gaat over het begrijpen van de geschiedenis van economische liberalisering om de toekomst beter in kaart te brengen. Het begint met een prachtig essay van Shruti Rajagopalan over het leven onder het socialistische systeem van India. Wist je dat je op grond van de License-Raj in sommige delen van het land een vergunning van de overheid nodig had om een fiets te bezitten?
Fietsen zagen een toenemende vraag naarmate de stedelijke bevolking toenam. Staal stond onder staatstoezicht en, gezien de grote vraag vanuit de bouwsector, werden er slechts beperkte toewijzingen gedaan aan fietsfabrikanten. Om hun toewijzing van staal te vergroten en aan de toenemende vraag naar fietsen te voldoen, hadden ze een uitbreidingsvergunning nodig, die vanwege het staaltekort zelden werd goedgekeurd door de overheid.
Het vergunningen- en vergunningenstelsel voor staal zorgde ook voor een tekort aan fietsen, gevolgd door de onvermijdelijke prijscontroles. Om ervoor te zorgen dat de vraag legitiem was en alle beschikbare fietsen werden gebruikt, was in sommige delen van het land een door de overheid uitgegeven token nodig om een fiets te bezitten en te besturen. Inspecteurs profiteerden van de steekpenningen die werden betaald toen ze iemand betrapten op rijden zonder de vereiste vergunning.
Ook de middenklasse ontsnapte niet aan het probleem. Door een samenwerking met Vespa produceerde Bajaj scooters in India en werden ze populair bij de middenklasse. Toestemming geweigerd om uit te breiden om aan de stijgende vraag te voldoen, was de wachtlijst voor een Bajaj-scooter eind jaren zeventig tien jaar.
Hoewel bruidsschat niet alleen illegaal is, maar ook een misdaad is in India, stelt de diepgewortelde bruidsschatcultuur in het gearrangeerde huwelijk de bruidegoms in staat buitensporige eisen te stellen aan de familie van de bruid. Een Bajaj-scooter werd een top bruidsschat. Gezien de tien jaar lange wachttijd, kochten ouders ze op de zwarte markt, en tegen het einde van de jaren 70 was de prijs van een tweedehands/gebruikte Bajaj-scooter die onmiddellijk beschikbaar was veel hoger dan die van een gloednieuw voertuig met een 5- tot Wachttijd van 10 jaar.
Het werd zo erg dat toen er een meisje werd geboren, weldoeners – slechts half voor de grap – de ouders voorstelden om onmiddellijk een scooter te boeken, zodat deze op tijd voor de bruiloft zou arriveren. Dit deed denken aan de oude grap van de Sovjet-Unie over een man die voor een auto betaalde. De klerk vertelt hem dat het over tien jaar geleverd zal worden. De man vraagt: "Morgen of middag?" "Wat maakt het uit?" reageert de griffier. "Nou, de loodgieter komt morgenochtend."
Bekijk The 1991 Project en het essay van Rajagopalan.
Photo Credit: Manmohan Singh met PM Narasimha Rao in 1994. Foto: Sanjay Sharma/Hindustan Times
Het bericht The 1991 Project verscheen eerst op Marginal REVOLUTION .
gerelateerde verhalen- Waarom is de Indiase diaspora zo succesvol geweest?
- Passen honorifics een markttest?
- Vanwaar de divergentie na 1960 voor Haïti en de Dominicaanse Republiek?
