Stilgehouden.nl

De uitrusting die je nodig hebt om van een gewone fiets een e-bike te maken

De uitrusting die je nodig hebt om van een gewone fiets een e-bike te maken

Bron

Een elektrische mountainbike op een heuvel bij zonsondergang.
Kijk maar eens hoe majestueus deze e-bike eruitziet. juergen-polle / Pixabay

E-bikes zijn in wezen gewone fietsen met elektromotoren waarmee rijders pure beenkracht kunnen gebruiken, met hulp van de motor kunnen trappen of volledig op de elektromotor kunnen vertrouwen. Dankzij deze motor zijn e-bikes gemakkelijker te rijden en kunnen hun eigenaren rondzwalken zonder veel energie te verbruiken (of liters benzine te verbranden). Forenzen kunnen zonder veel zweten naar hun werk reizen en shoppers kunnen hun aankopen gemakkelijk mee naar huis nemen.

Ondanks de vele voordelen van het bezitten van een e-bike, is de gemiddelde prijs hiervan vrij hoog; rust tussen $ 2.000 en $ 3.000, volgens de National Conference of State Legislatures. Maar met een beetje werk kunt u uw bestaande niet-elektrische fiets ombouwen tot een e-bike, zodat u dezelfde voordelen kunt plukken voor een fractie van de kosten.

Anatomie van een omgebouwde e-bike

In de basis bestaat een fiets uit twee wielen, een frame, pedalen, een stuur en een ketting. Voor de meest elementaire e-bike-conversies moet je een elektromotor en batterijen aan de mix toevoegen. Meer geavanceerde sets hebben een trapondersteuningssensor, magnetische remschakelaars en een boordcomputer. Hier volgt een korte beschrijving van wat deze extra componenten doen:

  • Trapondersteuningssensor: detecteert wanneer u trapt en schakelt de elektromotor in nadat deze een vooraf bepaald niveau van trapintensiteit heeft gedetecteerd.
  • Magnetische remschakelaars: deze bevinden zich op elke remhendel en onderbreken de stroom naar de elektromotor wanneer u remt.
  • Fietscomputer: geeft informatie weer zoals de huidige laadstatus van de batterij en hoe snel je gaat.
De juiste elektromotor kiezen voor uw e-bike ombouw

Op veel plaatsen is er een limiet aan hoe snel je met een e-bike op de openbare weg mag rijden. In de VS is de topsnelheid van een e-bike doorgaans beperkt tot ongeveer 32 km/u. Controleer uw lokale regelgeving wanneer u uw e-bike-motor koopt om er zeker van te zijn dat u er geen koopt die uw ombouwproject illegaal maakt waar u woont en rijdt.

Als dat eenmaal is gebeurd, hangt de juiste motor voor je fiets af van een paar dingen: of je een mountainbike, racefiets of hybride fiets hebt; de huidige remconfiguratie van uw fiets; en hoeveel je bereid bent te besteden. Met dat alles in gedachten, heb je vier soorten motoren om uit te kiezen.

Middenmotor

Zoals de naam al doet vermoeden, is een middenmotor gemonteerd in het midden van het fietsframe, tussen de pedalen. Dit zorgt voor een laag zwaartepunt en het gevoel van een traditionele fiets. Door de positie van de motor valt het gewicht niet zo op. De centrale plaatsing weg van de wielen betekent ook dat bandenreparaties gemakkelijker zullen zijn – de andere typen motoren hebben de neiging om bandenwissels in de weg te staan. Het is ook bevestigd aan het versnellingssysteem van de fiets, wat leidt tot langere, efficiëntere ritten per lading als je trapondersteuning gebruikt. Maar hoewel de uitstekende gewichtsverdeling een middenmotor de beste keuze maakt voor wielrenners, heeft dit type ook enkele nadelen. Ten eerste is het duurder (meestal van $ 275 tot $ 400). De lage montagelocatie verhoogt ook het risico op het raken van obstakels, wat problemen kan veroorzaken voor rijders die hun fiets off-road willen nemen.

Aan de zijkant gemonteerde motor

Dit type motor wordt meestal vastgeschroefd aan het linkerwiel van de fiets (aan de andere kant van de tandwielen). Het is een eenvoudige opstelling waarbij de motor het achterwiel aandrijft met behulp van een secundaire ketting. Dit is de goedkoopste motoroptie (ongeveer $ 86 tot $ 165), en hoewel het niet zal resulteren in de snelste e-bike, zal het de klus klaren. Als u kosten wilt besparen, is dit de motor voor u.

Achterwielnaafmotor

Deze motoren zijn geïntegreerd in de naaf van het achterwiel. De installatie zal ingewikkelder zijn omdat u de tandwielcassette moet verwijderen om het wiel te verwijderen en de motor te bevestigen. Dat gezegd hebbende, is de algehele rijkwaliteit over het algemeen beter met een achterwielnaafmotor dan met een voorwielnaafmotor. Bij een voorwielnaafmotor bestaat het risico op tractieproblemen. Naafmotoren hebben ook de neiging om borstelloos te zijn, dus presteren ze doorgaans beter dan geborstelde motoren (gebruikelijk in aan de zijkant gemonteerde motorkits). Motoren op de achterwielnaaf zijn ook een beetje onopvallender in termen van esthetiek, omdat ze worden verborgen door de versnellingscassette. De prijsklasse van een achterwielnaafmotor ligt tussen die van een aan de zijkant gemonteerde motor en een in het midden gemonteerde motor (variërend van $ 183 tot $ 240).

Voorwielnaafmotor

Deze opstelling is vergelijkbaar met een achterwielnaafmotor, maar de motor is geïntegreerd in de naaf van het voorwiel. Ze zorgen voor eenvoudigere reparaties dan achterwielnaafmotoren, omdat u zich geen zorgen hoeft te maken over het verplaatsen van de ketting tijdens reparaties. Deze motoren zijn meestal ook borstelloos. Net als achterwielnaafmotoren, kosten voorwielnaafmotoren tussen $ 183 en $ 240.

L-faster op AliExpress is een goede bron van motorkits voor e-bikes (exclusief batterijen), en Battery Clearing House heeft geweldige aanbiedingen voor motorkits voor wielnaven, aangezien ze deze afkomstig zijn van fietsen die voorheen commercieel werden gebruikt. Voel je ook vrij om Amazon en Aliexpress door te nemen voor kits, aangezien er meestal solide prijzen zijn voor kits van deze twee bronnen.

Hoe u batterijen selecteert voor uw e-bike-conversie

Tegenwoordig, met de toename van elektrische scooters, elektrische fietsen, elektrische skateboards en andere elektrische vervoersmiddelen, zijn batterijen gemakkelijk verkrijgbaar. Er zijn er veel om uit te kiezen, maar lithium-ion batterijen zijn de beste keuze voor een e-bike ombouw. De gemakkelijkste manier om er een te bemachtigen, is door batterijmodules te gebruiken die bedoeld waren om te worden gebruikt met een van de eerder genoemde elektrische transportapparaten. Sommige retailers verkopen zelfs gebruikte batterijen die in uitstekende staat verkeren.

[Gerelateerd: een verklikkerteken dat het tijd is om de batterij van uw laptop te vervangen]

Aangezien motoren meestal geschikt zijn voor 24, 36 of 48 volt, hebt u een batterijpakket nodig met een bijpassende spanning. Bij het kopen van accupacks heb je de mogelijkheid om er meerdere met deze spanning te krijgen en kun je meerdere modules met de benodigde spanning aansluiten om de capaciteit van je accupack te vergroten.

Hoewel het mogelijk is om een batterijpakket samen te stellen uit individuele 18650 lithium-ionbatterijcellen, is dit ingewikkeld en vereist u puntlassen en een batterijbeheersysteem kopen. Het is veel gemakkelijker om een voorgemonteerd pakket te kopen van een website zoals AliExpress of Battery Hookup. Als je echter de vaardigheden hebt en de uitdaging aangaat, heeft EBikeSchool.com een uitstekende tutorial over hoe je je eigen batterijpakket kunt bouwen als je geïnteresseerd bent om er een helemaal opnieuw te maken.

Vergeet niet: je hebt ook een oplader nodig voor je batterijen. U kunt de volgende vergelijking gebruiken om de spanning van de oplader die u nodig heeft te bepalen:

Aantal batterijen in een parallelle groep x 4,2 volt = laadspanning

Dit betekent dat je voor een 24-volt accu, die gebruikmaakt van parallelle groepen van zeven 3,7 volt 18650 lithium-ion-cellen, een 29,4-volt oplader nodig hebt. Voor een 36 volt accu, die gebruik maakt van parallelle groepen van 10 van dergelijke cellen, heb je een 42 volt lader nodig. Ten slotte heb je voor een 48-volt batterijpakket, dat groepen van 13 parallelle 18650-cellen gebruikt, een 54,6-volt oplader nodig.

U kunt opladers kopen op sites zoals Amazon of AliExpress. Bekijk deze berichten voor de meest voorkomende batterijconfiguraties:

  • 29.4V-oplader voor 24V-accupacks
  • 42V-oplader voor 36V-accupacks
  • 54,6V-oplader voor 48V-accupacks

Ook moet je nadenken over waar je de accu van je e-bike wilt monteren. Dit zijn de opties:

  • Bagagerek achter: Als je fiets er nog geen heeft, kun je er een installeren en je accu's erop monteren. Dit kan echter het rijgedrag van uw fiets negatief beïnvloeden, vooral als de motor ook achterin is gemonteerd – het extra gewicht van de accu's verschuift het zwaartepunt van de fiets meer naar achteren.
  • Triangle mount: Bij fietsen met harde staarten is er een relatief grote driehoekige ruimte tussen de framebuizen van de fiets. Je kunt een driehoekige frametas kopen om je batterijen in te doen en in deze ruimte op te hangen. Deze plek is een goede optie als je een redelijk zwaartepunt wilt behouden.
  • Bovenbuisbevestiging: dit is nog een andere optie om het balanscentrum van uw fiets niet te veel te compenseren. Er zijn tassen verkrijgbaar die je aan de bovenbuis van je fiets kunt bevestigen. In een van deze tassen berg je gemakkelijk je batterijen op.

De fiets die je bouwt, bepaalt hoe ver je komt

Er zijn een aantal factoren die de actieradius van een e-bike bepalen. De batterijcapaciteit is zeker van belang, maar dat geldt ook voor uw snelheid, het terrein, uw gewicht en het type banden dat u gebruikt.

Deze factoren variëren natuurlijk tussen verschillende eigenaren en fietsen. Aangezien we het hier hebben over een doe-het-zelf-project, is het moeilijk te zeggen wat het exacte bereik zal zijn. Maar als je een batterij krijgt met een capaciteit van meer dan 300 wattuur, zou je een bereik van ongeveer 24 kilometer moeten hebben. Elke mijl (1,6 kilometer) zou ongeveer 20 wattuur moeten verbruiken.

Met deze kennis in het achterhoofd ben je goed op weg om een doe-het-zelf e-bike te bouwen die je op een duurzame, plezierige manier brengt waar je heen moet. Het in elkaar zetten is nog maar het begin.

Het bericht De versnelling die je nodig hebt om van een gewone fiets een e-bike te maken verscheen eerst op Popular Science.

Gregory de Boer

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen  Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.