Stilgehouden.nl

Als u zich 'jonger voelt' voelt u zich misschien niet beter De discrepantie tussen hoe oud we ons voelen en hoe oud we willen zijn, kan volgens een nieuwe studie inzicht bieden in de relatie tussen onze kijk op ouder worden en onze gezondheid. Subjectieve leeftijdsdiscordantie (SAD) – het verschil tussen hoe oud je je voelt en hoe oud je zou willen zijn – is een vrij nieuw concept in de psychologie van veroudering . Het werk tot nu toe heeft SAD echter gebruikt om te kijken naar longitudinale gegevens en hoe de opvattingen van mensen over veroudering in de loop van maanden of jaren evolueren. "We wilden zien of SAD ons zou kunnen helpen bij het beoordelen van dagelijkse veranderingen in onze opvattingen over veroudering, en hoe dat verband kan houden met onze fysieke gezondheid en welzijn", zegt Shevaun Neupert, co-auteur van de studie en een professor in de psychologie aan de North Carolina State University. SAD wordt bepaald door te nemen hoe oud je je voelt, af te trekken hoe oud je zou willen zijn en dit vervolgens te delen door je werkelijke leeftijd. Hoe hoger de score, hoe meer je je ouder voelt dan je zou willen zijn. Voor deze studie namen onderzoekers 116 volwassenen in de leeftijd van 60-90 en 107 volwassenen van 18-36 op. Deelnemers aan het onderzoek vulden acht dagen lang elke dag een online-enquête in. De onderzoekers hebben de enquête ontworpen om te beoordelen hoe oude deelnemers zich elke dag voelden, hun ideale leeftijd, hun positieve en negatieve stemming in de loop van de dag, eventuele stress die ze ervoeren en eventuele lichamelijke klachten, zoals rugpijn of verkoudheidssymptomen. "We ontdekten dat zowel oudere volwassenen als jongere volwassenen SAD ervoeren", zegt Neupert. "Het was meer uitgesproken bij oudere volwassenen, wat logisch is. Bij jongere volwassenen fluctueerde het echter meer van dag tot dag, wat interessant was.” "We denken dat jongere volwassenen meer worden geduwd en getrokken", zegt Jennifer Bellingtier, een onderzoeker aan de Friedrich Schiller University Jena en eerste auteur van het artikel in Psychology and Aging . "Jonge volwassenen maken zich zorgen over negatieve stereotypen die samenhangen met ouder worden, maar kunnen ook te maken hebben met negatieve stereotypen die verband houden met jongere generaties en wensen dat ze enkele van de privileges en status hadden die gepaard gaan met ouder zijn." Twee aanvullende bevindingen vielen op. "Op dagen dat de leeftijd die je voelt dichter bij je ideale leeftijd ligt, hebben mensen de neiging om een positievere stemming te hebben", zegt Bellingtier. "En gemiddeld hadden mensen met meer gezondheidsklachten ook hogere SAD-scores." Geen van beide bevindingen was verrassend, maar beide tonen de waarde aan van het SAD-concept als een hulpmiddel om de opvattingen van mensen over leeftijd en veroudering te begrijpen. Het kan ook een nieuwe benadering bieden voor de manier waarop we denken over veroudering en de effecten ervan op de gezondheid. "Eerder onderzoek heeft aangetoond dat hoe oud je je voelt van invloed kan zijn op je fysieke en mentale welzijn, en interventies die erop gericht zijn om mensen zich jonger te laten voelen", zegt Neupert. "Die aanpak is problematisch, omdat het leeftijdsdiscriminatie effectief aanmoedigt", zegt Bellingtier. "Onze bevindingen in deze studie suggereren dat een andere benadering om het welzijn te verbeteren zou zijn om manieren te vinden om deze subjectieve leeftijdsongelijkheid te verminderen. Met andere woorden, in plaats van mensen te vertellen dat ze zich jong moeten voelen, zouden we mensen kunnen helpen door ze aan te moedigen hun 'ideale' leeftijd te verhogen.” Bron: NC-staat Het bericht Proberen je 'jonger te voelen' maakt je misschien niet beter verscheen eerst op Futurity .

Als u zich 'jonger voelt' voelt u zich misschien niet beter  De discrepantie tussen hoe oud we ons voelen en hoe oud we willen zijn, kan volgens een nieuwe studie inzicht bieden in de relatie tussen onze kijk op ouder worden en onze gezondheid. Subjectieve leeftijdsdiscordantie (SAD) – het verschil tussen hoe oud je je voelt en hoe oud je zou willen zijn – is een vrij nieuw concept in de psychologie van veroudering . Het werk tot nu toe heeft SAD echter gebruikt om te kijken naar longitudinale gegevens en hoe de opvattingen van mensen over veroudering in de loop van maanden of jaren evolueren. "We wilden zien of SAD ons zou kunnen helpen bij het beoordelen van dagelijkse veranderingen in onze opvattingen over veroudering, en hoe dat verband kan houden met onze fysieke gezondheid en welzijn", zegt Shevaun Neupert, co-auteur van de studie en een professor in de psychologie aan de North Carolina State University. SAD wordt bepaald door te nemen hoe oud je je voelt, af te trekken hoe oud je zou willen zijn en dit vervolgens te delen door je werkelijke leeftijd. Hoe hoger de score, hoe meer je je ouder voelt dan je zou willen zijn. Voor deze studie namen onderzoekers 116 volwassenen in de leeftijd van 60-90 en 107 volwassenen van 18-36 op. Deelnemers aan het onderzoek vulden acht dagen lang elke dag een online-enquête in. De onderzoekers hebben de enquête ontworpen om te beoordelen hoe oude deelnemers zich elke dag voelden, hun ideale leeftijd, hun positieve en negatieve stemming in de loop van de dag, eventuele stress die ze ervoeren en eventuele lichamelijke klachten, zoals rugpijn of verkoudheidssymptomen. "We ontdekten dat zowel oudere volwassenen als jongere volwassenen SAD ervoeren", zegt Neupert. "Het was meer uitgesproken bij oudere volwassenen, wat logisch is. Bij jongere volwassenen fluctueerde het echter meer van dag tot dag, wat interessant was.” "We denken dat jongere volwassenen meer worden geduwd en getrokken", zegt Jennifer Bellingtier, een onderzoeker aan de Friedrich Schiller University Jena en eerste auteur van het artikel in Psychology and Aging . "Jonge volwassenen maken zich zorgen over negatieve stereotypen die samenhangen met ouder worden, maar kunnen ook te maken hebben met negatieve stereotypen die verband houden met jongere generaties en wensen dat ze enkele van de privileges en status hadden die gepaard gaan met ouder zijn." Twee aanvullende bevindingen vielen op. "Op dagen dat de leeftijd die je voelt dichter bij je ideale leeftijd ligt, hebben mensen de neiging om een positievere stemming te hebben", zegt Bellingtier. "En gemiddeld hadden mensen met meer gezondheidsklachten ook hogere SAD-scores." Geen van beide bevindingen was verrassend, maar beide tonen de waarde aan van het SAD-concept als een hulpmiddel om de opvattingen van mensen over leeftijd en veroudering te begrijpen. Het kan ook een nieuwe benadering bieden voor de manier waarop we denken over veroudering en de effecten ervan op de gezondheid. "Eerder onderzoek heeft aangetoond dat hoe oud je je voelt van invloed kan zijn op je fysieke en mentale welzijn, en interventies die erop gericht zijn om mensen zich jonger te laten voelen", zegt Neupert. "Die aanpak is problematisch, omdat het leeftijdsdiscriminatie effectief aanmoedigt", zegt Bellingtier. "Onze bevindingen in deze studie suggereren dat een andere benadering om het welzijn te verbeteren zou zijn om manieren te vinden om deze subjectieve leeftijdsongelijkheid te verminderen. Met andere woorden, in plaats van mensen te vertellen dat ze zich jong moeten voelen, zouden we mensen kunnen helpen door ze aan te moedigen hun 'ideale' leeftijd te verhogen.” Bron: NC-staat Het bericht Proberen je 'jonger te voelen' maakt je misschien niet beter verscheen eerst op Futurity .

Bron

Een ouder stel lacht samen voor groene struiken

De discrepantie tussen hoe oud we ons voelen en hoe oud we willen zijn, kan volgens een nieuwe studie inzicht bieden in de relatie tussen onze kijk op ouder worden en onze gezondheid.

Subjectieve leeftijdsdiscordantie (SAD) – het verschil tussen hoe oud je je voelt en hoe oud je zou willen zijn – is een vrij nieuw concept in de psychologie van veroudering . Het werk tot nu toe heeft SAD echter gebruikt om te kijken naar longitudinale gegevens en hoe de opvattingen van mensen over veroudering in de loop van maanden of jaren evolueren.

"We wilden zien of SAD ons zou kunnen helpen bij het beoordelen van dagelijkse veranderingen in onze opvattingen over veroudering, en hoe dat verband kan houden met onze fysieke gezondheid en welzijn", zegt Shevaun Neupert, co-auteur van de studie en een professor in de psychologie aan de North Carolina State University.

SAD wordt bepaald door te nemen hoe oud je je voelt, af te trekken hoe oud je zou willen zijn en dit vervolgens te delen door je werkelijke leeftijd. Hoe hoger de score, hoe meer je je ouder voelt dan je zou willen zijn.

Voor deze studie namen onderzoekers 116 volwassenen in de leeftijd van 60-90 en 107 volwassenen van 18-36 op. Deelnemers aan het onderzoek vulden acht dagen lang elke dag een online-enquête in. De onderzoekers hebben de enquête ontworpen om te beoordelen hoe oude deelnemers zich elke dag voelden, hun ideale leeftijd, hun positieve en negatieve stemming in de loop van de dag, eventuele stress die ze ervoeren en eventuele lichamelijke klachten, zoals rugpijn of verkoudheidssymptomen.

"We ontdekten dat zowel oudere volwassenen als jongere volwassenen SAD ervoeren", zegt Neupert. "Het was meer uitgesproken bij oudere volwassenen, wat logisch is. Bij jongere volwassenen fluctueerde het echter meer van dag tot dag, wat interessant was.”

"We denken dat jongere volwassenen meer worden geduwd en getrokken", zegt Jennifer Bellingtier, een onderzoeker aan de Friedrich Schiller University Jena en eerste auteur van het artikel in Psychology and Aging .

"Jonge volwassenen maken zich zorgen over negatieve stereotypen die samenhangen met ouder worden, maar kunnen ook te maken hebben met negatieve stereotypen die verband houden met jongere generaties en wensen dat ze enkele van de privileges en status hadden die gepaard gaan met ouder zijn."

Twee aanvullende bevindingen vielen op.

"Op dagen dat de leeftijd die je voelt dichter bij je ideale leeftijd ligt, hebben mensen de neiging om een positievere stemming te hebben", zegt Bellingtier. "En gemiddeld hadden mensen met meer gezondheidsklachten ook hogere SAD-scores."

Geen van beide bevindingen was verrassend, maar beide tonen de waarde aan van het SAD-concept als een hulpmiddel om de opvattingen van mensen over leeftijd en veroudering te begrijpen. Het kan ook een nieuwe benadering bieden voor de manier waarop we denken over veroudering en de effecten ervan op de gezondheid.

"Eerder onderzoek heeft aangetoond dat hoe oud je je voelt van invloed kan zijn op je fysieke en mentale welzijn, en interventies die erop gericht zijn om mensen zich jonger te laten voelen", zegt Neupert.

"Die aanpak is problematisch, omdat het leeftijdsdiscriminatie effectief aanmoedigt", zegt Bellingtier. "Onze bevindingen in deze studie suggereren dat een andere benadering om het welzijn te verbeteren zou zijn om manieren te vinden om deze subjectieve leeftijdsongelijkheid te verminderen. Met andere woorden, in plaats van mensen te vertellen dat ze zich jong moeten voelen, zouden we mensen kunnen helpen door ze aan te moedigen hun 'ideale' leeftijd te verhogen.”

Bron: NC-staat

Het bericht Proberen je 'jonger te voelen' maakt je misschien niet beter verscheen eerst op Futurity .

Julia Schoen

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen  Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.

Terugkerende wolven kunnen het antwoord zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen Er zijn potentieel duizenden wilde zwijnen die de straten van Rome teisteren. Foto's storten Dit artikel stond oorspronkelijk op Outdoor Life. Italië zit vol met wilde zwijnen. Er zwerven zoveel wilde varkens door het land dat ze een probleem zijn geworden in enkele van de drukste steden, zoals Rome, waar ze zich tegoed doen aan afval en zelfs inwoners lastigvallen en terroriseren. Een mogelijke oplossing? Meer wolven. De groeiende wolvenpopulatie van Italië heeft nu de buitengrenzen van Rome bereikt, en dat zou volgens sommige natuurautoriteiten kunnen helpen het aantal wilde zwijnen te verminderen. Wolven werden ooit bijna uitgeroeid in Italië, maar ze keren terug naar het platteland en naar Rome, volgens Maurizio Gubbiotti, hoofd van de parken en natuurreservaten van Rome. Gubbiotti vertelde aan de Londense krant The Times dat er sporen van wilde zwijnen zijn gevonden in de uitwerpselen van wolven in een natuurreservaat in de buurt van de stad. Volgens de European Wilderness Society vonden Italiaanse natuuronderzoekers in 2013 voor het eerst in meer dan 100 jaar bewijs van wolven in een natuurreservaat bij de stad Rome. Volgens het International Wolf Center zijn er ongeveer 2.000 wolven in Italië. "Het evenwicht komt eraan", vertelde Gubbiotti aan The Times. Een wetenschappelijk onderzoek uit 2012, gepubliceerd door PLOS One, toonde aan dat sommige Europese wolvenroedels de voorkeur geven aan wilde zwijnen boven andere prooien zoals herten of zelfs runderen. De onderzoekers analyseerden de overblijfselen van prooien in bijna 2000 monsters van wolvenpoep gedurende een onderzoeksperiode van negen jaar. "Ons onderzoek toont een consistente selectie aan voor wilde zwijnen onder wolven in het studiegebied, wat van invloed kan zijn op andere prooisoorten zoals reeën", zegt hoofdauteur Miranda Davis, die werkt bij de School of Biological and Biomedical Sciences aan de Durham University. "Het is intrigerend dat in andere delen van Europa waar ook edelherten voorkomen, wolven deze prooi lijken te verkiezen boven wilde zwijnen, wat suggereert dat ze onderscheid maken tussen verschillende soorten hertenvlees." Rome's wilde varkensprobleem Grote, stevige zwijnen met scherpe slagtanden zijn angstaanjagend voor Italiaanse stedelingen, maar ze worden ook verdacht van het verspreiden van de dodelijke Afrikaanse varkenspest, aldus The Times. Hoewel Afrikaanse varkenspest onschadelijk is voor de mens, vormt het een ernstige bedreiging voor de productie van de beroemde Italiaanse prosciuttoham. Wildlife-functionarissen bouwden een hek rond een weg die de stad omcirkelt, 68 kilometer lang, als een manier om de besmette varkens binnen de perimeter in quarantaine te plaatsen. "Het plan is dat iedereen binnen de ringweg besmet raakt en sterft, ook al voeren we een aanzienlijke ontvolking uit buiten de stad", vertelde Angelo Ferrari aan de Times. De autoriteiten verleenden jagers vervolgens extra vergunningen om tot 50.000 varkens rond Rome te doden, maar dat loste het probleem niet op. Sommige dierenactivisten verzetten zich tegen de tactiek en haalden zelfs hekken neer. Zoals we hier in de Verenigde Staten hebben gezien, is traditionele sportjacht vaak niet voldoende om de populaties wilde varkens te verminderen. Schieten vanuit de lucht en ijverig vangen zijn effectievere oplossingen om de verspreiding van wilde varkens op zijn minst te vertragen. Zoals we ook in de VS hebben gezien, kunnen wolven effectief zijn in het verminderen van wildpopulaties in specifieke gebieden. De post Terugkerende wolven zouden het antwoord kunnen zijn op Rome's probleem met wilde zwijnen verscheen eerst op Popular Science.